Abstract:
نیل به اهداف ایالات متحده،همواره در گروی دامن زدن به برخی تحولات در داخل و خارج از این کشور بوده است که هرازچندگاهی بروز برخی حوادث همچون حادثه 11 سپتامبر به چنین روندی اوج میبخشد و دست این کشور را برای دامن زدن به فعالیتهای وسیعتر،باز میگذارد.خشونت،تروریسم و...از مفاهیمی هستند که در نتیجه نگاه گزینشگرایانه ایالات متحده،به ابزاری در راستای تحمیل خواستهها و نیل به اهداف این کشور مبدل شدهاند.
Machine summary:
"ما خیلی در مورد این کشور نمیدانیم اما کوبا را به عنوان کشوری که حامی تروریستهاست، میشناسیم و بدین نحو و در چنین جوی است که بر اقدامات تروریستی آمریکا در آنگولا سرپوش گذاشته شده است.
هیچیک از نشریات برجسته و مطرح این کشور نسبت به چنین سیاستهایی انتقاد نکردند و تنها انگشت اتهام را به سوی کوبا نشانه گرفتند و در نتیجه چنین شرایطی بود که ایالات متحده،تحریمهایی غیر انسانی علیه کوبا وضع نمود تا با توسل به چنین اقداماتی،ترس و رعب را در جامعه کوبا گسترش دهد و بدین شکل به اهداف سیاسی خود نایل آید و این خود یک تروریسم اقتصادی نیز محسوب میشود،اما امتناع فیدل کاسترو از پذیرش رفتار آمریکا،این کشور را رسما در فهرست کشوری که حامی تروریست میباشد،قرار داده است.
رویکرد بعدی آمریکا به عراق که بدان پرداخته نشد،بزرگترین اشتباه صدام در دید غربیان است و این اشتباه آن بود که دولت صدام بخش عظیمی از درآمدهای صادراتی خود را به خدمات انسانی و توسعه اقتصادی،اختصاص داده بود؛اما ایالات متحده هیچگاه تأییدکننده اعمال چنین سیاستهای داخلیای به ویژه در کشورهای غنی نفتخیز جهان سوم نبوده است.
دولت آمریکا عامدا غیر نظامیان عراق را مورد هدف قرار داد و تجهیزات و تأسیسات آبرسانی این کشور را نابود نمود که طبیعتا تأثیر چنین رفتاری،متوجه مردم این کشور و به ویژه کودکان عراقی بوده است.
» درست است هرکشوری که رهبری چون صدام داشته باشد،باید در فهرست کشورهای تروریستی قرار گیرد،اما ایالات متحده نیز از این رفتار به عنوان ابزاری سیاسی برای سرکوب مردم عراق بهره برده است."