Abstract:
این مقاله به بررسی نظریههای مهم همگرایی مانند دیدگاههای کارکردگرایان و نوکارکردگرایان و نظریه کانتوری و اشپیگل در اینباره میپردازد و با تأکید بر ضعفها و نقصانهای اینگونه نظریات، ناکامی عملکرد سطوح سازمانهای مختلف بینالمللی را در ایجاد همگرایی و همبستگی جهانی و برپایی صلح پایدار تبیین میکند. آنگاه به تشریح همگرایی و مبانی آن در آموزه و نظام سپهری مهدوی میپردازد و علتهای امتیازات و توفیقات آن را در برابر نظریههای همگرایی غربی، بررسی میکند
The present article is going to deal with the important theories of convergence such as the views of functionalists، the neo-functionalists، the theory of Kantory and the view of Schpigel. It will try to highlight the weaknesses and defects of such theories emphasizing the failures in the functions at some levels of different international organizations to bring about convergence and cooperation or interdependence among them. This writing will explain the reason why such organizations have never been able to establish a permanent peace universally up to now. Then it will analyze “convergence” which has its bases in the heavenly doctrine of Mahdism with its advantages and successes in proportion to other theories in the West with their shortages.
Machine summary:
"» توحید در حکومت جهانی حضرت مهدی( نیز محور همگرایی در حوزه داخلی و خارجی نظام مهدوی است و دین اسلام، تنها دین حاکم بر جهان خواهد بود، چنانکه دین و سیاست نیز از هم تفکیکناپذیرند و بلکه سیاست و حکومت، در خدمت دین و اهداف متعالی آن است و بدون هیچگونه تردیدی، اسلام آیین مطلق و برتر و متعالی در نزد جهانیان پذیرفته میشود، همچنان که پیامبر( میفرماید: فرمانروایی او شرق و غرب عالم را دربر میگیرد، خداوند به واسطه او دین خود را بر همه ادیان غالب میگرداند و در زمین خرابهای باقی نمیماند و همگی آباد میشود.
از دیگر دلایل چنین وضعیتی آن است که در عصر حکومت مهدوی، عدالت در بیشترین حد و به صورت کامل و تمام اجرا میشود و ادای حقوق به صاحبان آن به شکل قطعی صورت پذیرفته و کاملا و بدون هیچ شبهه و خطایی انجام میگردد و همین مسئله، مایه محو منازعات و کینهها و تثبیت آرامش، امنیت و ثبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در همه نظامها خواهد شد و آنها را در زیر لوای حکومت مهدوی، به اتحاد و همگرایی واقعی رهنمون خواهد ساخت و هر نوع خشونت و استیلاطلبی دولتهای زورگو به ملل ضعیف را سرکوب و محو خواهد کرد و با برقراری صلح و مودتی عادلانه، نظامی متحد و با حقوقی متساوی را جانشین نظام کشورهای مرکزی (متروپل) و حاشیهای خواهد گزید."