لبخندی بر لبان پیر ما (منوچهر احترامی) Introduction and review

"لبخندی بر لبان پیر ما(منوچهر احترامی) اسماعیل امینی با آن‌که در این دوران،موضوع و انگیزه برای طنزنویسی فراوان است‌ و از در و دیوار سوژه طنز می‌بارد،اما طنز نوشتن،دشوارتر از همیشه‌ است. افزون بر کتاب‌هایی که با عنوان حسنی معروف شده‌اند،مجموعه‌ای از نثرهای طنزآمیز با عنوان بچه‌ها من هم بازی،از استاد احترامی منتشر شده که از نظر زبان و شیوه طنزپردازی برای کودکان کم‌نظیر است. مجموعه نوشته‌هایی هم که با عنوان‌"پیر ما گفت‌"در ماهنامه گل آقا منتشر می‌شد،آمیزه‌ای از نظم و نثر و نقیضه‌ای بر شیوه نظم و نثر کهن فارسی است،دنیایی است گسترده از انواع شگردهای طنزنویسی‌ و امکانات وسیع زبان فارسی برای طنزآوری. از همه مهم‌تر این که در مجموعه‌"پیر ما گفت‌"،شناخت دقیق استاد احترامی از اقشار مختلف‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود) مردم و دغدغه‌ا و امیدها و حرمان‌ها و خصلت‌هایشان به خوبی منعکس‌ شده است،چنان‌که برای تامل در احوال جامعه و مردم این روزگار بسیار مغتنم است."