Machine summary:
"دلیل ثاقبتر و شاید مهمتری که میتوان برای تغییر نوسان قیمتها ارائه کرد همانا ساختار جدید بازار بینالمللی نفت خام است که با افزایش قدرت اوپک در اوائل دههء 1970 موجب گردید که نه فقط کنترل تعیین قیمتها بلکه عملیات دست بالا(اکتشاف و تولید)نیز از شرکتهای بزرگ بینالمللی خلع شود و در اختیار کشورهای تولیدکننده درآید.
بازسازی همگام وابستگی تنگاتنگ قسمتهای مختلف صنعت نفت فقط موقعی میتواند عملی گردد که تا آنجا که ممکن است شرکتهای بزرگ نفتی به عملیات دست بالا(اکتشاف و تولید)کشورهای تولیدکننده دسترسی داشته باشند و همزمان با آن به کشورهای تولیدکننده این امکان داده شود که در عملیات دست پائین(پالایش و پخش)شرکتهای نفتی بینالمللی سهمیم گردند.
با در نظر گرفتن عوامل فوق و این واقعیت که مصرف داخلی پیشبینیشده تا آخر دههء جاری به 8,1 میلیون بشکه در روز خواهد رسید توانائی و امکانات صادراتی ایران تا پایان این قرن به قریب 7,1 میلیون بشکه در روز تقلیل خواهد یافت و بدین ترتیب ایران از لحاظ حجم صادرات به ششمین کشور صادرکنندهء اوپک پس از عربستان سعودی،عراق،کویت،امارت متحدهء عربی،و و نزوئلا تنزل مقام خواهد یافت،مگر آنکه اکتشفات تازهای صورت پذیرد و یا گاز طبیعی در مصارف داخلی جانشین نفت گردد و امکانات صادراتی را افزایش دهد.
چنانچه ایران بتواند موقعیت خود را بهعنوان یک صادرکنندهء عمدهء نفتی در درون اوپک تثبیت کند قادر خواهد بود در ساختار آینده و سیاستهای آتی این سازمان نیز نقش مهمتر و مؤثرتری بازی کند و چهرهء جهانی اوپک را از صورت یک عامل محتکر و حریص و علاقمند به کاهش تولید و افزایش قیمتها به صورت یک عامل سازنده و مثبت در جهت تأمین نیازمندیهای جهان و رفع کمبود انرژی مبدل سازد."