Abstract:
برای آموزش زبان خارجی، نیاز به روشی داریم که بیشترین نیازهای انگیزشی زبان آموز را در راه یادگیری زبان برآورده کند. استفاده از متن های ادبی، ابزار بسیار مناسبی است تا جدا از بستری برای طرح آموزه های زبان، نیازهای انسانی زبان آموز را هم برآورد. متن های ادبی با دیدگاه های انسانی، متونی حقیقی اند که طرح آن در آموزش زبان، انگیزه های عاطفی و خلاقانه ای به وجود می آورد تا کیفیت یادگیری زبان ارتقا یابد. با استفاده از متون ادبی که بازتاب کنش های زبانی جامعه اند، آموزگاران زبان ابزار قدرتمندی را در اختیار می گیرند تا زبان در حال یادگیری را همراه ظرافت های زبانی آن بیاموزانند. متون ادبی یکی از مولفه های قدرتمند فرهنگ هر جامعه ای ست که در صورت به کارگیری آن در راه آموزش زبان، گوشه های فرهنگی مستتر در زبان را به زبان آموز منتقل خواهد کرد؛ تا او زبانی را درک کند که به درستی در فعالیت های حرفه ای اش پاسخگوی نیاز جامعه باشد. زبان آموز ایرانی با جذب ادبیات کهن خود در خانواده و جامعه، مستعد فراگیری زبان به کمک متون ادبی ست؛ چرا که بیش و کم ادبیات را رکن اساسی فرهنگ خود می داند و به آن افتخار می کند. چگونگی گزینش متون ادبی در کلاس درس، اهمیت بسیاری دارد. برای این منظور می باید با توجه به سطح زبان آموزان متن هایی برای طرح در کلاس برگزید. می باید از متون ساده تر آغاز کرد و به تدریج به موازات رشد ادراکی دانشجویان به ارایه متون سخت تر اقدام کرد. عوامل موثر در جذب بهتر آموزه های زبان، بیشتر متاثر از انگیزه های خودجوش زبان آموزان است. به این معنی که با در آمیختن با جهان متن و فهم مضامین آن، گفت و گویی میان متن و خواننده برقرار می شود. شرکت فعالانه زبان آموز در مقام خواننده متن، سبب دریافت مولفه های ساختاری زبان تازه توسط او می شود.
Machine summary:
"متون ادبی یکی از مؤلفههای قدرتمند فرهنگ هر جامعهایست که در صورت به کارگیری آن در راه آموزش زبان،گوشههای فرهنگی مستتر در زبان را به زبانآموز منتقل خواهد کرد؛تا او زبانی را درک کند که به درستی در فعالیتهای حرفهایاش پاسخگوی نیاز جامعه باشد.
در این نوشتار،ابتدا به تعاریفی قابل اعتنا دربارهء ادبیات خواهم پرداخت و با نگاه به رویکرد باختین منتقد و نظریهپرداز زبان،کنشهای خواننده را در مواجهه با متن بررسی کرده و سپس به طرح ویژگیهای متون ادبی و چگونگی درگیر کردن زبانآموزان و برانگیختن انگیزههای آنان خواهم رسید.
مهم اینکه با روایتی دیگر و با نگاه به لایههای درونی روایت شاعر،آنجایی که آپولینر از زبان عاشق میگوید: «چه کار میکنی؟» (Que fais-tu) به واقع حقیقتی را در قالب پرسشی که پرسش نیست و (1)-در این مقاله هر جا از کلاس درس یاد میشود،منظور کلاس درس نگارش پیشرفته،گروه آموزش زبان فرانسه،دانشگاه تربیت مدرس است.
ارایهء نمونههای ادبی،ابزاری طبیعی در راه آموزش زبان است؛طبیعی از این نظر که با هدف ابزار شدن برای آموزش زبان،پدید نیامده و در بطن خود سویههای دیگری را هدف گرفته و زبانآموز خود را درون دستگاه مصنوع آموزشی احساس نمیکند و رابطهء عاطفی خود را با متن و به تبع آن با مدرس خویش حس کرده و شعور یادگیریاش را فعال میکند.
باید گفت که گزینش متنهای ادبی در راه آموزش زبان،میباید عملی سنجیده باشد و به یاد داشته باشیم که نگاه به تاریخ ادبیات و جریانهای ادبی در نزد مدرس دانشی است که او را در انتخاب متن برای استفاده در کلاسهای آموزش زبان،یاری میکند؛و بدیهی است که میباید متون ارایه شده،متناسب با سطح آموزشی باشند."