Abstract:
هدف تحقیق:هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر گرما و نوع فعالیت بر پاسخ HSP72 در دختران جوان فعال بوده است.روش تحقیق: 25 دانشجوی دختر رشته تربیت بدنی(سن 3-+21 سال،وزن 2/10-+162 سانتیمتر و حداکثر اکسیژن مصرفی 3/5-+2/37 میلیلیتر به ازای هر کیلوگرم وزن در دقیقه)انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه،فعالیت دوی استقامتی (ETG) ،فعالیت قدرتی برونگرا (WTG) و قرارگیری در معرض محیط گرم (HG) تقسیم شدند.پروتکل آزمون در گروه استقامتی شامل دویدن روی نوارگردان با شدت 65-75 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی تا حد واماندگی بود.در گروه (WTG) نیز فعالیت برونگرای حرکت جلو بازو در 4 نوبت(دو نوبت با 50 درصد و دو نوبت با 60 درصد یک تکرار بیشینه)انجام شد.آزمودنیهای گروه HG تنها در معرض گرما قرار گرفتند. دمای محیط آزمایشگاه برای هر سه گروه 2-+33 درجه و رطوبت 5-+55 درصد تنظیم گردید.خونگیری در سه مرحله(پیشآزمون،میان آزمون و 30 دقیقه پس از اتمام فعالیت)به دنبال 14-12 ساعت ناشتایی،از ورید پیشبازویی به عمل آمد.برای تعیین مقادیر HSP72 از روش ساندویچ الایزا استفاده شد.برای سنجش متغیرهای کنترلی تحقیق از قبیل کراتین کیناز و کورتیزول نیز به ترتیب از روش آنزیماتیک و الایزا استفاده شد.دادهها با استفاده از روش آماری مناسب شامل آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه و آزمونهای تعقیبی LSD و شفه در سطح 05/0> P تجزیه و تحلیل شد.نتایج:نتایج نشان داد HSP72 سرمی در گروه WTG در حین فعالیت افزایش معنیدار داشت(05/0> P )ولی در گروه ETG این افزایش معنیدار نبود.به علاوه گرما غیر فعال تاثیر چندانی بر تحریک HSP72 نداشت.بحث و نتیجهگیری:بر اساس یافتههای این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که فعالیت قدرتی برونگرا و همچنین گرمای ناشی از فعالیت بدنی نسبت به گرمای غیر فعال افزایش بیشتر مقادیر این پروتئین را به دنبال داشت.
Machine summary:
"بدین ترتیب این موضوع معلوم نیست آیا ورزش باعث تغییر این شاخص میشود یا هوای گرم یا ترکیبی از این دو عامل؟به علاوه اگر ورزش تاثیرگذار است آیا این موضوع با نوع ورزش هم مرتبط است؟مطالعه حاضر با توجه به اینکه تحقیقات انجام شده بر روی زنان نادر است با هدف بررسی تاثیر نوع فعالیت و دمای محیط بر HSP72 در آزمودنیهای زن جوان فعال صورت گرفته است.
اگرچه در پژوهش حاضر دمای بدن در گروه ETG در مراحل میانی و پسآزمون افزایش معنیداری را نشان داد ولی از آنجا که استرس گرمای 3-5 درجه بالاتر از رشد طبیعی،سنتز پروتئینهای شوک گرمایی را در پی دارد،افزایش غیر معنیدار HSP72 میتواند ناشی از شوک حرارتی ملایم اعمال شده در این پژوهش باشد.
از آنجا که تغییرات مقادیر HSP72 در مرحله میانی در فعالیت برونگرایی حرکت جلو بازو با وزنه معنیدار بوده است (نمودار 1)،لذا این موضوع نشان میدهد عوامل افزایش HSP72 در این نوع فعالیت میتواند مستقل از دما نیز باشد.
هرچند در پژوهش حاضر سعی شد تا برای جلوگیری از سازش(خوگیری)آزمودنیها به گرما،ضمن استفاده از آزمودنیهای ساکن در مناطق غیر گرمسیری،آزمون نیز در فصل زمستان انجام شود،ولی به نظر میرسد پاسخ استرسی به میزان زیادی بین افراد مختلف،متفاوت است و این موضوع اثر متفاوت ورزش را بر مقادیر HSP72 نشان میدهد.
به طور خلاصه نتایج تحقیق حاضر نشان داد نوع فعالیت عامل موثری در میزان تغییرات HSP72 میباشد و فالیت قدرتی برونگرا باعث افزایش بیشتر مقادیر HSP72 نسبت به فعالیتهای استقامتی غیر آسیبزا می- گردند."