Abstract:
مکتب رمانتیسم در ادبیات معاصر دو چهره نمایانده است؛چهرهای عبوس و سیاه که ناشی از بدبینی ادیب نسبت به زندگی است و چهره گشاده و خندان که برای نویسنده یا شاعر و جامعه بشارت روزی بهتر را دارد. در نوع دوم ایلیا ابو ماضی به عنوان نمونهای از ادبای مثبتنگر معاصر عربی با سهراب سپهری نماد شاعر خوشبین پارسیگوی قابل ذکر و مقایسه هستند. این مقاله میکوشد تا با تراز نمودن اشعارامیدبخش دو شاعر،نقش حساس ادبیات را در جامعه متذکر شده رسالت فکری دو شاعر را در ترویج اندیشههای متعالی مثبت تبیین نماید.
Machine summary:
"دکتر کبری روشن فکر عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس-استادیار گروه زبان و ادبیات عرب جلوه رمانتیسم مثبت در آثار سهراب سپهری و ایلیا ابو ماضی چکیده مکتب رمانتیسم در ادبیات معاصر دو چهره نمایانده است؛چهرهای عبوس و سیاه که ناشی از بدبینی ادیب نسبت به زندگی است و چهره گشاده و خندان که برای نویسنده یا شاعر و جامعه بشارت روزی بهتر را دارد.
»(سپهری،931) نمادهایی چون درخت زیت،خاک فلسطین،طور،تکلیم همه رموزی اسلامی هستند که نشان از تجربهای همانند تجربه پیامبران دارد: «و پیامی در راه»(همان،451-751)چکامهای است حاکی از حیات دوباره شاعر و بار رسالتی که بر خود میبیند.
» شاد نمودن مستمندان،بیچارگان و دردمندان و همراهی حقجویان و راست خواهان،برطرف نمودن خباثتهای اخلاقی،کم نمودن فاصله بین انسانها،آشتیدادن، آشنا کردن،راه رفتن،نور خوردن و دوست داشتن همه و همه،خواسته دل سهراب این شاعر خدایی و این عارف مردمی است: «خواهم آمد،گل یاسی به گدا خواهم داد.
(سپهری،731) و سادگی و قناعتپیشگی دو یار دیرینه شاعر: «روزگارم بد نیست تکه نانی دارم،خرده هوشی،سر سوزن ذوقی»(همان،98) و پیام شاعر برای کاستن دغدغه انسان این است که: «ساده باشیم؛ ساده باشیم،چه در باجهء یک بانک چه در زیر درخت»(همان،511) ایلیا نیز چون سهراب خوشنود از سیبی(همان،701)از قناعتپیشگی خود میگوید: رضیت نفسی بقسمتها فلیراود غیری الشهبا (ابو ماضی،181) که من به قسمت خود بسندهام بگذار دیگران اختران بجویند «آبتنی کردن در حوضچه اکنون»(سپهری،011 و ابو ماضی،512 و 922)غم دیروز و فردا نخوردن(ابو ماضی،881)به سبک فلسفه خیامی،(عمر خیام،05)عشق و پارسایی، (سپهری،171)کردار نیک(همان 951 و ابو ماضی،89 و 912)و نوعدوستی به عنوان مظهر خداپرستی(ابو ماضی،751)،حقپرستی(همان،901)و محبت(سپهری،08)پیام دو شاعر به جامعه خود است."