Abstract:
برای سفر به کار،تسهیلات بالای حملونقل عمومی،درآمد هفتگی بالای خانوار،فاصله کمتر از مرکز شهر، بعد خانوار میانه دارای ضریب دسترسی بالایی هستند.در جهت عکس،مناطق با درآمد هفتگی پایین خانوار، دوری از مرکز شهر،استفاده فراوان از ماشین برای رفتن به کار،بعد خانوار بالا و تسهیلات اندک حملونقل عمومی دارای ضریب دسترسی پایینی هستند. در نهایت 38 محدودهی دولتهای محلی1که تشکیلدهندهی منطقهی مادرشهر سیدنی 2هستند،از نقطهنظر شاخص دسترسی و دیگر متغیرها مخصوصا درآمد خانوار به چهار طبقه تقسیم شدند.این طبقهبندی دارای پیشنهادهای ضمنی برای تصمیمگیران است که مناطق با دسترسی بالا،اما با درآمد پایین خانوار برای فعالیتهای توسعه در اولویت قرار دارند(ظرفیتسازی،کاربری اراضی ترکیبی،بهبود سفر و غیره). ه به صورت نواری)و نواحی حومهای است.دیگری تغییر منفی ضریب دسترسی در منطقهی میانی سیدنی است.و نتیجهی تحلیل رابطه بین شاخص دسترسی و متغیرهای اجتماعی-اقتصادی و فیزیکی نشانگر آن است که مناطق با استفادهی کمتر از ماشین
Machine summary:
"(1)- Feedback (به تصویر صفحه مراجعه شود) شاخصهیا اجتماعی و اقتصادی برای انجام این تحقیق 6 گروه شاخص عمده به کار گرفته شد که هریک از آنها شامل متغیرهای جداگانهای به شرح زیر میباشند:متغیرهای مربوط به جمعیت،مسکن،درآمد خانوار،اشتغال،حملونقل و جغرافیایی(فیزیکی-کالبدی) روش تحقیق روش تحقیق شامل دو مرحلهی مهم است:اولین مرحله،ساخت مدل تحلیلی برای محاسبه و اندازهگیری ضریب دسترسی است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نقشه 4:ضریب دسترسی مادرشهر سیدنی در سال 1002 (1)- Goshford Woyong (2)- South Sydney -تغییرات دسترسی طی دوره 1991 تا 1002 هدف دیگر تحقیق اندازهگیری تغییرات دسترسی طی دورهی 1991 تا 1002 میلادی بوده است که با استفاده از معادلهی زیر انجام گرفته و نتیجه بر روی نقشهی شمارهی 5 مشخص است.
سؤال جدیدی که مطرح میشود این است که،چرا تمرکززدایی علیرغم وجود مناطق با ضریب دسترسی بالا(ترجیحا هستهی مرکزی و محدودهی پیرامونی آن)اتفاق افتاده است؟چرا اشتغال و به تبع آن جمعیت از مناطق مرکزی مادرشهر سیدنی به سمت مناطق بیرونی پخش شدهاند؟ (به تصویر صفحه مراجعه شود) نقشه 5:تغییرات ضریب دسترسی مادرشهر سیدنی طی دوره 1002-1991 (1)- Blacktown Zone (2)- Strathfild تحلیل رابطه بین ضریب دسترسی و شاخصهای اجتماعی-اقتصادی و فیزیکی هدف این بخش از تحقیق تعیین میزان رابطهی شاخص دسترسی با متغیرهای اجتماعی- اقتصادی و فیزیکی در منطقهی مادرشهری سیدنی در سال 1002 میلادی است.
چنین میتوان نتیجه گرفت که رابطهی معناداری بین درآمد و تعداد ماشین خانوار و درصد استفاده از آن برای سفرهای روزانه وجود ندارد و شاخصهای دیگری از جمله دوری از مرکز شهر،بعد خانوار،دسترسی به وسایط حملونقل عمومی و هزینهی حملو نقل در مالکیت ماشین و استفاده از آن و در نهایت تغییرات شاخص دسترسی مؤثر میباشند."