Abstract:
شیمیایی،کشاورزی و خدمات بیشترین دادهها را برای بخشهای دیگر فراهم میکنند.پیوند پسین بخشهای آلومینیم،نساجی و مس و پیوند پیشین بخش آلومینیم در ارتباط با شمار اندکی از بخشهاست ولی بخشهای ساختمان،سیمان و کانی غیر فلزی با شمار بسیاری از بخشهای اقتصاد در قالب تأمین محصولات واسطهای آنها ارتباط دارند.قدرت انتشار بخش صنایع غذایی،پس از حذف تأثیر واردات،از همه بخشها بیشتر است.همچنین بخشهای کشاورزی و خدمات(حملونقل،انبارداری و ارتباطات،بازرگانی)،پس از حذف تأثیر واردات،هنگام افزایش تولید سایر بخشها حساسترند. بر اساس بررسیهای مبتنی بر جدول داده-ستانده سال 1370،بخش کشاورزی تأمینکنندهء کالاهای واسطه ای سایر بخشها و وابستگی آن به تولیدات واسطهای بخشهای دیگر کمتر است و در ردیف بخشهای تقریبا خودکفا طبقهبندی میشود.این بخش به عنوان محرک تولید،پایینتر از میانگین بخشها قرار دارد و رشد آن سبب رشد شدید سایر بخشها نخواهد شد.بخش کشاورزی از لحاظ مبادلات،در سطح میانگین بخشها قرار دارد.با حذف اثر واردات واسطهای،بخش کشاورزی همچنان تأمینکنندهء مواد واسطهای داخلی بخشهای دیگر باقی خواهند ماند. بخش کشاورزی پس از بخش خدمات مؤسسات مالی،بانک و بیمه میتواند در ایجاد اشتغال جدید در کشور بیشترین اثر را داشته باشد.برای رفع تنگنای بیکاری باید تقاضای نهایی این بخش را افزایش داد.برای ایجاد یک میلیون شغل جدید تقاضای نهایی بخش کشاورزی یباید به میزان 20 هزار میلیارد ریال با 16%افزایش یابد.چنانچه صادرات کالاهای کشاورزی حدود 2/3 میلیارد دلار افزایش یابد،یک میلیون شغل جدید در اقتصاد کشور ایجاد میشود.با بررسی روابط بین بخشی میتوان گفت که برای جهش اقتصاد کشور باید بخشهای شیشه، سیمان،معدن،کانی غیر فلزی،فولاد،چوب،شیمیایی،مس،آب و برق فعالیت بیشتری کنند.بخشهای صنایع غذایی،آلومینیم،مس و فولاد قابلیت آن را دارند که تقاضا برای تولیدات واسطهای سایر بخشها را پس از بخشهای دیگر افزایش دهند و در مجموع بخشهای فولاد،مس،آلومینیم،سیمان، چوب،شیشه،کانی غیر فلزی و شیمیایی از لحاظ ارتباط با سایر بخشها اعم از پسین و پیشین،در شدت بیشتری قرار دارند.سهم زیادی از تولیدات بخشهای ماشینآلات،فولاد و شیمیایی وارداتی است و سهم واردات واسطهای بخشهای آلومینیم،شیمیایی،فولاد و ماشینآلات از تولیدات آنها بیش از سایر بخشهاست.نیاز بخشهای آلومینیم،صنایع غذایی و فولاد به محصولات واسطهای سایر بخشها بیش از آنهای دیگر است و این بخشها را میتوان پیشرو و موتور محرکه اقتصاد قلمداد کرد.بخشهای
Machine summary:
"در این مقاله ضمن شرح برخی از شاخصهای مرتبط با جدول داده-ستانده،نظیر شاخصهای پیوند پسین و پیشین،شاخص یکپارچگی،شدت واردات مستقیم و غیر مستقیم،ضریب تکاثری، قدرت انتشار،حساسیت و پراکندگی و برخی دیگر از شاخصهای مختلف جایگاه بخشها در اقتصاد ایران در ارتباط با یکدیگر بررسی میگردد و سپس با استفاده از محاسبات مرتبط با جدول داده- ستانده،تأثیر افزایش تقاضای نهایی هربخش بر اشتغال سایر بخشها اندازهگیری میشودس.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) این شاخص میزان وابستگی هربخش را به بخشهای دیگر نشان میدهد و بیان میدارد که بخش مورد نظر برای هرواحد تولید چه مقدار از محصولات سایر بخشها را به عنوان نهادههای واسطهای مصرف میکند.
ردهبندی نظام تولید از نظر اثر رشد متوازن و غیر متوازن (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق بر اساس شاخص پیوند پیشین میتوان گفت که با شروع جهش اقتصادی کشور باید به ترتیب بخشهای شیشه و محصولات شیشهای،سیمان،معدن،سایر محصولات کانی غیر فلزی،محصولات اساسی فولاد و ذوب آهن،صنایع کاغذ و چوپ،صنایع شیمیایی و لاستیک،مس و محصولات مسی و آب و برق فعالیت بیشتری کنند تا مورد نیاز بودن تولیدات واسطهای آنها در اقتصاد مرتفع شود.
شاخص پراکندگی برای پیوند پیشین نشان میدهد که بخش آلومینیم و سایر محصولات اساسی فلزات غیر آهنی با شمار اندکی از بخشها پیوند پیشین دارد ولی بخشهای ساختمان،سیمان و سایر محصولات کانی غیر فلزی،با کمترین مقدار شاخص،در ارتباط با شمار بسیاری از بخشهای اقتصاد،به منظور تأمین محصولات واسطهای آنها،قرار دارند."