سرچشمه های عزاداری شیعه پس از واقعه کربلا Journal Article

در تاریخ شیعه،سنت عزاداری،علاوه بر جنبه‌های روحی و معنوی،رنگ سیاسی- اجتماعی نیز به خود گرفته است.شیعیان امامیه،با برپایی عزاداری و گرامیداشت شهیدان‌ کربلا،طرفداری از راه و روش پیشوایان شهید و مخالفت با دشمنان آنان را به نمایش می‌گذارند. این مراسم که هر سال پرشورتر برگزار می‌شود،این پرسش را مطرح می‌کند که‌ سرچشمه‌های عزاداری شیعهء امامیه پس از واقعه کربلا چیست؟ مقالهء حاضر با رویکرد تاریخی،ریشه‌ها و سرچشمه‌های این سنت را بیان می‌کند.

"طبری نقل می‌کند،وقتی خبر کشته شدن امام حسین(ع)را به یزید دادند،چشم او 7 آنگاه یزید دستور داد زنان اهل بیت امام حسین(ع)را در خانه‌ای جداگانه جای‌ همچنین نقل شده است که هند،دختر عبید الله بن عامر که همسر یزید بود. در همان کتاب تاریخ طبری نقل شده است که یزید سعی در توجیه عمل قتل امام‌ عمر و عاص را که این روایت را از پیامبر نقل کرده بود سرزنش کرد و گفت اهل شام را گوید وقتی خبر کشته شدن حسین(ع)را به مردم مدینه دادم به خدا هرگز فریاد غرایی‌ دو تن از برادران دیگرش به نامهای عبد الرحمن و جعفر و همچنین دو تن از فرزندان‌ مسلم،عبد الله و محمد(اینها علاوه بر دو طفل مسلم که یک سال پس از واقعه کربلا به‌ عبد الرحمن بن عتیبه می‌گوید چون مردم مدینه از کشته شدن حسین(ع)خبر یافتند، ام کلثوم دختر امیر المؤمنین علی(ع)خواهر امام حسین(ع)یکی دیگر از زنانی است که‌ فاطمه صغری دختر امام حسین(ع)نیز با معرفی اهل بیت پیامبر(ص)کوفیان را به‌ ابن اثیر نقل می‌کند،شخصی به نام تیمی تیم مره که از همگان بریده بود و همواره نزد هاشمیان می‌زیست در سوگ حسین(ع)چنین سرود:مررت علی اتیاب آل محمد فلم ارها امثالها یوم حلت‌ ضد علی(ع)بود و امام حسین(ع)را در قیام بر یزید همراهی نکرد،برای بهره‌برداری از معاویه برای این‌که زیاد را،که از عاملان حکومتی حضرت علی(ع)بود به‌ یزید از ولید بن عتیبه خواسته بود که تحت هر شرایطی از حسین بن علی(ع)بیعت‌ Zبگیرد و ولید بن عتیبه که لازمه این کار را جنگ با امام حسین(ع)می‌دید،گفت:خدا نبیند که من با حسین بن علی(ع)"