باران در یک روز گرم Literature and art

"فکر کرد:الان می‌رسم‌ بهش و بفهمی نفهمی خواست به رجب که به‌ باران خیره شده بود و دستاهش را روی سینه‌اش‌ به هم گره زده بود سلام کند که حس کرد شلوارش دارد از پایش می‌افتد و کتش روی‌ شانه‌اش سنگینی می‌کند چه بدشانسی و بدتر از آن هر قدمی که برمی‌داشت این امر(؟!)تشدید می‌شد. فکر کرد آب باران بهش‌ نساخته است و شاید سرش گیج رفته که این‌ جور همه‌چیز بزرگ و بدقواره و دور شده است‌ و خودش کوچک و ریزه میزه شده است،تو همین فکرها بود که در یکی از قطره‌های بزرگ‌ باران گیر افتاد و قطره او را همانند یک ذره شن‌ به داخل اقیانوسی از باران پرت کرد و او مانند چوب پنبه‌ای سبک روی آب باران شناور شد و در میان قطره‌های باران گیر افتاد."