داستان ایرانی: رهگذر Literature and art

"او چنان با دقت کارهای مرا بررسی می‌کرد که باور کردم او خواندن و نوشتن می‌داند کنار میز می‌نشستم و درس‌هایم را با صدای بلند می‌خواندم و بعد با چشمان بسته تکرار می‌کردم. موضوع را به آقای ندتار گفتم:او آمد و همه‌چیز را برای مادربزرگم توضیح داد و مرا غرق در تحسین‌ کرد. و من آن را کلمه‌به‌کلمه برای ناپدریم‌ تعریف کردم مادربزرگم به من یاد داد که کلمات‌ بسیار قدرتمند هستند شاید این حس به خاطر توجهی بود که ندتار به من داشت او سال‌های‌سال‌ ذهن ما را شخم زد ولی خودش روحی رنجیده‌ داشت و از عشقی گم‌شده حرف می‌زد از زمانی‌که‌ به جزیره آمده بود این حادثه برایش رخ داده بود و از آن پس مجرد مانده بود با آن‌که در تمام مراسم‌ سنتی جزیره شرکت می‌کرد امابا ویژه‌گی‌های‌ متمایزش همچنان خارجی باقی مانده بود و پس از گذشت سال‌ها همان‌طور که بود،باقی ماند."