تپه ای در رام الله Journal Article

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) تپه‌ای در رام الله ترجمهء علی حمزیان-مرتضی حیدری آل کثیر این نوشته،زیر عکسی تاریخی نوشته شده بود که در آن،محمود درویش بین چند شخصیت سیاسی،از جمله یاسر عرفات ایستاده. هنگامی که صورت زیبای‌ دیگری غروب کند،هنگامی که یک فدایی به خواب می‌رود و همه اعلام‌ می‌کنند به بانو و مادر آغازها و پایان‌ها،به خاطر دوری غمگین است، به خاطر دوری از هموطنانش این سرزمین غمگین می‌شود و هنگامی که‌ شادی شاعران،شاعران را به گریه وامی‌دارد و گنجشک‌های«الجلیل» گوشه‌گیر می‌شوند و از پرواز باز می‌مانند،در آن هنگام می‌فهمیم که رفتن‌ تو از مرگ سخت‌تر و از لحظهء دوری سنگین‌تر است. خدایا!دانشمندان جایگزینی برای آن پیدا کنند،اما ما صدها بار با خواب‌هایمان زندگی کردیم و جنگیدیم و یک‌بار شکست نخوردیم و چقدر«سیمح القاسم»در رثای تو صریح است«محمود درویش»!تو را به‌ گریه می‌آورد و فلسطین را و سمیح چقدر آرزو می‌کند که به تو ملحق شود و فریاد می‌کشد که:«ما را با خود ببر!»او می‌خواهد غمی بر غم‌های این‌ زمانه بیفزاید و همانا غزه محمود درویش امارتی است و برای هر گروهی‌ پیامبر و برای هر صحابه‌ای گروهک."