سرنوشت یعنی چه؟ Journal Article

"ای آقا باور کنید تا وقتی خدا برای کسی خوشی و سعادت را نخواهد،غیر ممکن است بتواند با کار و فعالیت خوشبخت شود همین‌ دنیائی که شما میگوئید دنیای کار است و زدوبند لازم دارد،کمی‌ مطالعه کنید،چه بسیار افراد معمولی که نه هوش و زکاوتی دارند و نه کار و کوششی،اما با یک جریانهای نامعلومی که باید گفت دست غیبی‌ آنها را بوجود میآورد چه خوشبخت و سعادتمند شده‌اند،بهترین‌ زندگیها را دارند،بهترین خوشیها را در دنیا میگذرانند،و در مقابل‌ هم کاری انجام نمیدهند و همینطور مردمی هستند که شب و روز میدوند و گاهی در هوش و زکاوتشان باید گفت نابغه هستند اما دستگاه مقدرات‌ و سرنوشتشان چنان تنظیم شده که بهر دری میزنند بروی آنها بسته‌ شده و بهر طرفی میروند سرشان بدیوار میخورد و بقول آن شاعر. حرف اساسی ما اینجاست که افراد بشر با آنکه در برابر این قوانین‌ کلی و نظام عمومی چاره‌ای نداشته،و عوامل خلقت را نمیتوانند بکلی‌ تغییر داده یا جابجا کنند اما باید طبق همین نوامیس کلی برای پیشرفت‌ و سعادت خود کار کرده و کوشش و فعالیت داشته باشند من میگویم از مقدرات این جهان است که با کار میشود جلو رفت و با تسامح و تنبلی، و یأس و نومیدی،حتما باید بدبخت شد،من می‌گویم از مقدرات الهی‌ است که با تحصیل علم یا مال میشود ثروتمند یا دانشمند شده و با نشستن‌ بامید این و آن باید در تاریکی جهل و فشار فقر بسرد برد،من میگویم بقول‌ آن شاعر نابرده رنج گنج میسر نمیشود* مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد تقی که در تمام این گفتگوها گوش محض شده بود کاملا امیدوار شده،رو کرد به پدر و گفت:ای بابا حالا دیگر قبول میکنی،این هم‌ آقای شیخ،این هم آخوند روحانی،ببین آقا هم میگوید بمقدار زیادی‌ کارها بدست،ما است و خود،ما مسئول خود هستیم."