"نیایشگری‌های فولاد مرا بر سندانی بخوابان،آفریدگارا بکوبان وچکشم بزن تا اهرمی شوم بگذار دیوارهای کهن را درهم بشکنم.
بگذار پایه‌های پوسیده را برگیرم و فروریزم.
مرا بر سندانی بخوابان،آفریدگارا.
بکوبان و چکشم بزن،تامیخی فولادین شوم.
مرا در تیری فرو بر که نگهمیدارد؛ آسمان‌خراشی را استوار.
کوبه‌ای تفته برگیر و مرا بکوب، بر شاهتیر.
بگذار میخی بزرک باشم نگهدارنده‌ی آسمان خراشی در شب آبی بسوی ستاره‌های سپید."
(
, 
, 
)
