Abstract:
دیوان بین الملل کیفری به عنوان یک نهاد حقوقی بین المللی با ساختار و صلاحیتهای خاص تاسیس شد تا به رسیدگی مهمترین جرایم بین المللی یعنی نسلکشی،جرایم علیه بشریت، جرایم جنگی و جرم تجاوز بپردازد و از ارتکاب مجدد این جرایم در آینده جلوگیری به عمل آورد.ایالات متحده آمریکا علی رغم حضور در مذاکرات تدوین اساسنامه دیوان از تصویب آن خودداری کرد و انتقاداتی را به دیوان و اساسنامه آن وارد آورد که خود مبنای اقدامات بعدی آمریکا در سطح بین الملل شده است.آمریکا در خصوص اقتدار دادسرا و نقش دادستان، استیناف یک مرحلهای،فقدان هیات منصفه،دخالت آتی دیوان در تعریف جرم تجاوز و تداخل مسئولیتهای دیوان و شورای امنیت سازمان ملل متحد،عدم پیشبینی مجازات اعدام در اساسنامه و عوامل سیاسی مرتبط با سربازان،فرماندهان و مقامات سیاسی آمریکایی ایراداتی وارد کرده و به آنها در عدم الحاق به دیوان بین الملل کیفری استناد کرده است،ایراداتی که در این مقاله به بررسی آنها پرداخته میشود.
Machine summary:
"بعنوان مثال،هنگامی که دادستان تصمیم به تعقیب برپایهء ارجاع پرونده توسط یکی از اعضای دیوان(بند الف ماده 13) یا برداشت شخصی خود از موضوعی(بند ج مادهء 13)میگیرد،مادهء 18 از دادستان میخواهد که برای همکاری،این تمصیم را با تمامی دولتهایی که با توجه به اطلاعات موجود،معمولا بر جنایات موردنظر اعمال صلاحیت مینمایند،اعلام دارد و اگر کشوری اطلاع داد که مشغول تحقیق است یا تحقیقاتی در این راستا انجام داده است دادستان تحقیقات را به آن دولت واگذار نماید که با توجه به محدودیت فوق،به زعم حقوقدانان ایالات متحده،با توجه به قسمت آخر بند 2 مادهء 18 مبنی بر آنکه«مگر آنکه شعبهء مقدماتی،بنا به درخواست دادستان اجازه تحقیق برای او صادر نماید»راه برای مداخله وی باز خواهد بود.
در این خصوص اینگونه استدلال شده است که تعریف آینده مجمع دولتهای عضو از جرم تجاوز باید با رأی اعضاء مورد تائید قرار گیرد که در این صورت تنها در رابطه با کشورهایی صادق خواهد بود که اساسنامه رم را پذیرفتهاند و از اعضای آن محسوب میشوند و دولتهایی که آن را نپذیرفته یا با اصلاحیه و ارائه تعریف خاص از جرم تجاوز موافق نبودهاند و آن را تصویب نکردهاند،دیوان نسبت به جنایتی که مشمول اصلاحیه است،چنانچه توسط اتباع آن دولت ارتکاب یافته باشد،اعمال صلاحیت نخواهد کرد (ibid) ."