Abstract:
در طول سالهای گذشته تحلیل استنادی به طور گستردهای به منظور سنجش عملکرد تحقیقات در علوم و علوم اجتماعی به کار رفته است.با این حال یکی از انتقادهایی که از تحلیل استنادی شده است.مقوله«خوداستنادی مولفان»در چرخه ارتباطات علمی است.هدف از این مقاله مروری بررسی جنبههای مختلف خود استنادی شامل انواع و انگیزههای خود استنادی در ارتباطات تحقیقاتی و نیز نمایان کردن نظرات مخالفان و موافقان را در متون علمسنجی است.در نهایت ارتباط خود استنادی و ارزیابی تحقیقات در محیط دانشگاهی مورد بحث قرار میگیرد.
Machine summary:
"برای نمونه گامی و همکاران11 بر این باورند که خوداستنادی نویسندگان در متون پزشکی،عملی ضروری است،زیرا به وسیله خوداستنادی(نویسنده)،فرد یا گروهی از نویسندگان میتوانند فرضیههای پیشین خود را گسترش دهند یا به مطالعات و روشهای انجام شده پیشین ارجاع دهند و یا پژوهشهای بیشتری را با تکیه بر نتایج پیشین انجام دهند و همچنین بیان میکنند که«در بعضی از موارد استناد به خویش غیر قابل اجتناب است و آن زمانی است که دادههای منتشر شده در یک حوزه خاص منحصرا مربوط به فرد یا گروه خاصی باشد».
نویسندگانی که خودشیفته هستند ممکن است خوداستنادی همزمانی که کمتری داشته باشند،زیرا ممکن است در فهرست مأخذ مقالههایشان درصد خوداستنادیها را با افزایش استناد به دیگران جبران کنند،در حالی که در خوداستنادی در زمانی آثار این نویسندگان بارها از جانب خودشان مورد استناد قرار میگیرد و دیگران کمتر به آنها استناد میکنند و یا اصلا هیچ استنادی به آثار آنها نمیکنند که این باعث افزایش خوداستنادی در زمانی نویسندگان میشود.
نویسندگان که خودشیفته هستند ممکن است خوداستنادی همزمانی کمتری داشته باشند،زیرا ممکنم است در فهرست مأخذ مقالههایشان درصد خوداستنادیها را با افزایش استناد به دیگران جبران کنند، در حالی که در خوداستنادی در زمانی آثار این نویسندگان بارها از جانب خودشان مورد استناد قرار میگیرد و دیگران کمتر به آنها استناد میکنند و یا اصلا هیچ استنادی به آثار آنها نمیشود،که این باعث افزایش خوداستنادی در زمانی نویسندگان مذکور میشود."