[نقد مخاطب]: عمو سلیم و دیالیز هنر، [به بهانه نمایشگاه سلیم کرمی در نگارخانه او / رشت، دی 1387] Introduction and review

"عمو سلیم می‌گوید:برای اولین بار که این کار را شروع‌ کردم،یکی دو نفر به من گفتند:اینها مثل کاریکاتور است. اما به عنوان کسی که هم‌ دستی بر آتش تجسمی و هم دستی در سینما دارد،می‌گویم:آیا دلیل شهرت یک بازیگر می‌تواند،دلیل خوب و محکمی به‌ هنرمند کامل بودنش باشد؟سال قبل نمایشگاهی از مجسمه‌های رضا کیانیان در خانه هنرمندان برپا شد،و ما شاء الله‌ بازدیدکننده!امروز نمایشگاه عکس‌های آقای بازیگر،... سینمایی‌های عزیز!آیا بهتر نبود،از این جایگاهی که در ذهن‌ همگان دارید،به نفع هنرمندان از یاد رفته استفاده می‌کردید؟ در روزگارای که تمام منتقدان و هنرمندان تجسمی می‌کوشند، تعاریفی شایسته و جهان شمول‌تر از هنر و هریک از شاخه‌های‌ هنرهای تجسمی در ذهن مخاطب و علاقه‌مندان ایجاد کنند،آیا برگزاری یک نمایشگاه با آن سوژه تکراری،که تکنیک خاصی‌ هم در آن به کار نرفته،واجب بود؟ همه ما از تکرار خسته‌ایم."