آرامش شرط اساسی ااقتدار معلم است Journal Article

از نزدیک با نظر فحص و جستجو بافکار و حالات معلمینی که از پیروی دیسیپلین و انضباط راضی و خشنودند کمی بیندیشید بزودی در مییابید که طرز قضاوت و فکر آنان چون داوران تجربه‌کار و هوشمندیست که نه تحت تأثیر افکار پوچ و مبهم قرار میگیرند،نه زمام عقل و اراده را بدست احساسات پی سپر و زودگذر میسپارند،نه از طریق حقیقت منحرف میگردند و نه مجال میدهند که خشم و غضب یا عاطفۀ بیجا از تابندگی و تلالوء آئینه فکرشان بکاهد. » اما اگر بجای اتخاذ و اعمال چنین روش بخردانه از شدت تأثر و هیجان،رنگ صورتمان برافروخته شود،اگر صدایمان از کثرت اضطراب و التهاب طنین طبیعی خود را از دست دهد،اگر حرکات و گفتارمان بوضع موهن و نفرت‌انگیزی درآید و از لبانمان کلمات مستهجن و رکیک خارج گردد آنوقت اطفال بخوبی استنباط میکنند که ما نیز مانند ایشان قادر بکنترل اعصاب و احساسات و قضاوت عادلانه نیستیم و بآسانی درمییابند هوی و هوسهای بی‌ارج است که مار را بجنب‌وجوش و تلاش برمیانگیزد نه نیت جانبداری از حق و عدالت و حفظ مصلحت و خیر عموم.