برتولت برشت - Journal کاوه (مونیخ آلمان) Literature and art

"آنجا،میان دشت، با ضربه‌های خشک چکاچاک، میسوخت،یک درخت، ** سر میکشید،شاخه ز شاخه بآسمان، هر شاخه‌ی سیاه، در هاله‌ای ز تابش رقص جرقه‌ها، رقصی عبوس و درهم و وحشی. ** اما،بزرگ و شعله‌ور و آرام، مانند پهلوانی پیر و خسته، در آن شب سیاه، با قامتی کشیده،شاهانه، برجای مانده بود، آن شعله‌ور درخت. ** آنگاه از فراز، آن قامت بلند سرافراز، * زانو زمین نزد، در موج ارغولانی رقص جرقه‌ها، درهم شکست و سوخت. آن داربست‌ها که از آهن بود، درهم شکست و ریخت. ترانه‌ای کوچک روزی،روزگاری مردی بود، که از هیجده سالگی نوشیدن را، آغاز کرده بود. معلوم است که او،باین ترتیب، بنابودی روی آورده بود. 2 روزی رورگای،کودکی بود، که خیلی تند و زود، جان از این جهان بدر برد، در یک سالگی مرد. روشن است که او، هیچ ننوشید، و در یک سالگی مرد. پس از چه روی مینگرم من، تعویض چرخ را، اینگونه بیقرار و شتابنده؟"