نه با مائی؟ نه بی مائی؟ نه پنهانی؟ نه پیدائی؟ Literature and art

"ورزی* (به تصویر صفحه مراجعه شود) نه با مائی؟نه بی مائی؟ نه پنهانی؟نه پیدائی؟ ز عقل نکته ینیان حل نشد،هرگز،معمائی. خوشا!دیوانگی‌ها،با رفیق باده پیمائی. دمی،از رنج حیرانی،دل و جانم نیاساید. نه در آغوش محرابی،نه در پای چلیپائی. طنین عشق و آزادی،نمی‌آید بگوش من، نه از آوازهء دیری،نه از زنگ کلیسائی. ز نقش عشق زیباتر،ندارد زندگی نقشی، در این خواب پریشان،خوشتر از این نیست رویائی‌ نتابد گر فروغ عشق بر تاریکی دل‌ها، شبان تار ما را نیست،صبح عالم آرائی. سراب زندگانی میفریبد تشنه کامان را، تو گر سیراب عشقی،زین سرابت نیست پروائی. در این صحرای بی‌پایان،هزاران کاروان گم شد که از ایشان نمی‌آید،نه پیغامی،نه آوائی. سواران بیخبر رفتند و این غم میکشد ما را، کز ایشان گردراهی نیست،درد امان صحرائی. غم فردا،مخور امروز و فرصت را غنیمت دان، چه دانی کز پس امروز،خواهی داشت فردائی؟ نیویورک 24 دیماه 35 (*)آقای ابو الحسن ورزی از غزلسرایان نادره‌پرداز و باریک خیال و مضمون‌یاب معاصر"