شهادت در کلام - Journal گوهر Journal Article

"و که بود شراب گردان هستی سوز این مست پیرهن قبا کرده و چه بود آن نشاه و حال که از گدایی کاسه گردان دوزخ آشامی برآورد بر سر هردو جهان آستین افشان و از سرای زمین و آسمان‌ دامن کشان سراپا آتش و خون سراپا شور و جنون و سراپا درد و سوز سرانداز و خانه برانداز هزار مرد سماع و رقص و هزار آوای وزن و آهنگ که از هرموی او خونی می‌ریزد و از خون چکیده از سر هر موی او آسیابی از شور و جوش و غوغا به گردش و چرخش می‌خیزد. بنگاب خوردهء مست به تماشای رقص مرگ خویشتن خاسته‌یی که در گرداب خون و آتش سر و چشم و دست و گردن خویشتن طواف می‌کند و پیش یک گردش تیغ آن افسونگر خانه- برانداز از دیار دور آمده هربار سد هزار گردن افراخته است و از گردن زار تن و رستن گاه گردن‌ هربار شمعی سد هزار در قندیل شبستان و ایوان سماع خانهء شهود و شهادت او افروخته است."