فیض عشق - Journal گوهر Literature and art

"سهیلی خوانساری* (به تصویر صفحه مراجعه شود) فیض عشق آفتاب نیکبختی،چون برآید مرد را، دولت فقر و قناعت،رو نماید مرد را. ای بسا سیم و زر آید جمع،ناگه دست مرگ، گوهر عمر عزیز،از کف رباید مرد را. دست بخشش ز آستین بیرون گر آید،لاجرم، بوسه زن بر آستان،هردم فزاید فزاید مرد را. در طریق عشق،تا آید بکف دامان دوست، رهبری روشندل و مشفق بباید مرد را. چون سهیلی،پرتوی ما را بسست؛ آفتاب نیکبختی،گر برآید مرد را!"