!!همه هر چه هست و نیست توئی Literature and art

"اگر آدمی بصفا رسد،همه درد او بدوا رسد، ز زمین بعرش خدا رسد،بنگر!که تا بکجا رسد! دل،اگر براه صفا رود،ز هوای نفس جدا رود، ز همه،بسوی خدا رود،بخدا قسم!بخدا رسد. تو چو بند کی ز صفا کنی،نه ز روی ریب و ریا کنی، همه کار بهر خدا کنی،بتو گونه‌گونه عطا رسد. *** غرض خدا،ز خلق جهان،هم،از آفرینش آدمیان، همه بود این،که راز نهان،ز ملک نهفته،بما رسد. دو جهان قلمرو رآی تست،همه‌جاندا و صدای تست، همه هرچه هست برای تست،که بجان تو نه بلا رسد. بدرون پرده نوای تست،به برون پرده صدای تست، بکجا بود که نه جای تست!نفحات تو همه‌جا رسد. بر کم ز خود،ز چه شوی؟ز چه زر خرید درم شوی؟ ز چه پایکوب ستم شوی؟ز چه بر تو،از تو،جفا رسد؟ همه هرچه هست و نیست توئی،همه راز کیست؟کیست؟توئی، همه رمز چیست؟چیست؟توئی،بیکی صلای تو،صد بلا رسد. *** بعلی اگر کنی اقتدا،برهی ز رنج و غم و بلا، چه در این سرا،چه در آن سرا،همه فقر تو بغنا رسد."