Abstract:
در عصر حاضر قاچاق تبدیل به یک پدیدهء فراگیر شده و می‌توان گفت هیچ کشوری در دنیا یافت نمی‌شود که از این بلیه در امان باشد.اما در میان انواع قاچاق،قاچاق انسان به دلیل سود سرشار آن بسیار مورد نظر باندهای سازمان یافته قرار گرفته است.به ویژه قاچاق زنان و دختران برای استفاده از آنان در اماکن فساد وادار کردن آنها به روسپیگری و یا استفاده از آنان به عنوان پیشخدمت،گسترش قابل‌توجهی یافته است.افزایش قاچاق انسان بالاخص زنان و دختران به صورت یک فاجعهء جهانی درآمده و دولت‌ها باوجود تمام تلاشی که می‌کنند نتوانسته‌اند در مهار آن موفقیت چندانی به‌دست آورند.پرسشی که در اینجا مطرح است آن است که چه‌عواملی باعث بروز و گسترش این پدیدهء زیانبار شده و آیا راهکاری دست کم برای کاهش آن وجود دارد؟آیا این پدیده مختص کشورهای جهان سوم است و یا در کشورهای توسعه یافته هم وجود دارد؟این مقاله درصدد یافتن پاسخ‌هایی برای این پرسش‌ها است.
Machine summary:
"(http://humantrafficking org/countries/china) چین نیز مانند ژاپن طی گزارش وزارت خارجه امریکا مربوط به قاچاق انسان در سال 2007 در ردیف کشورهایی قرار گرفت که تلاش کافی برای مبارزه با این پدیده و حمایت از قربانیان آن انجام نمی‌دهد.
ورود اشخاصی که مسلما مرتکب شناخته می‌شوند و هم‌دستانشان و زنان و دخترانی که مورد این قبیل خرید و فروش واقع شده‌اند عندالزوم خواه به مقامات محلی و خواه به مقامات سیاسی و کنسولی مربوطه و خواه به مقامات صالحهء دیگر اطلاع داده خواهد شد»(مادهء 2 مقاوله نامهء بین‌المللی امضا شده در پایس مورخ 18 مه 1904 نقل شده از محملی علی هدایتی،مجموعه قراردادای بین‌المللی چندجانبه ایران،تهران،نشر تابان،1345،ص 24) مسألهء کنترل آژانس‌های مسافرتی و بنگاه‌های کاریابی که برای زنان و دختران در خارج کار پیدا می‌کنند هم در این سند مطرح شده بود،که این امر با توجه به اینکه هنوزهم بیشتر عاملان قاچاق زنان را همین بنگاه‌ها و آژانس‌ها تشکیل می‌دهند،حائزاهمیت است.
این کشورها می‌توانند با تصویب سریع‌تر اسناد بین‌المللی مربوط و اجرای دقیق آن و نظارت براجرای آن،وضع قوانین داخلی مناسب یا تغییر آنها جهت هماهنگی با اسناد بین‌المللی، همکاری با گروه‌های فعال حقوق بشر و سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی(یا منطقه‌ای)، آموز و آگاهی دادن به افراد از طریق رسانه‌ها یا تهیه جزوات،و بروشورها و اطلاعیه‌ها،(به ویژه به زنان و کودکان)،آموزش و آماده‌سازی پلیس و تعقیب و محاکمهء قاچاقچیان و کمک، ارائهء خدمات و برخورد مناسب با قربانیان(از طرق مختلف مثل تهیهء بنگاه‌های خاص این افراد،مراقبت‌های پزشکی،مشاورهء حقوقی،ارائهء کمک هزینهء زندگی و..."
(
, 
, 
)
