روی این نوار شیشه ای Journal Article

"پس از آن همه تشویق،با بی‌اعتنایی غرب در سال‌های اخیر به این‌ نوع سینما؛بویژه سینمای ایران،سینمای ساده‌انگار در داخل کشور نیز آرام‌آرام بیشتر از گذشته به گوشه انزوا رفت اما خطر این‌جا بود که‌ برای جامعه‌ای که زیربناهای علمی،فلسفی و هنری آن شکل نگرفته‌ باشد،ساده‌ترین گزینه بازگشت به الگوهای گذشته است و دیدیم‌ که چگونه با فروریختن تندیس سینمای ساده‌انگار،گونه دوم یعنی‌ سینمای عامه‌پسند که در گذشته به«فیلم فارسی»مشهور بود بار دیگر بر پرده‌ها سایه افکند. سینمای آمریکا سال‌هاست توانسته نه تنها با سینمای تجاری خود که از یکسو با الگوهای قهرمان‌پرورانه و جذابیت داستان و بازیگرها و از سوی دیگر تکنیک قوی در ساخت و بهره‌گیری از ابزار و امکانات و نیروی انسانی متخصص در کارگردانی،فیلمبرداری و جلوه‌های تصویری تماشاگر را سرگرم ساخته و بر رونق سینما به‌ عنوان کالایی فرهنگی بیفزاید بلکه از سوی دیگر با ورود سینماگران‌ مولف و صاحب سبک به هالیوود،چون استنلی کوبریک،جرج‌ لوکاس،دیوید لینچ،الیوراستون،لو بسون از این دست و نیز با بهره‌گیری از تجربیات سینمای تجاری و امکانات تکنیکی،سینمایی‌ هدفمند و خلاق همراه با تازه‌ترین تکنیک‌ها را ارائه دهد و آن را به‌ همه جهان صادر کند."