Abstract:
در بخش اول این مقاله تلاشهای صورت گرفته برای تبیین یکی از مهمترین موضوعات روش
شناختی در دانش حقوقی معاصر؛ یعنی بحث در باره ماهیت حقوق تطبیقی بررسی شده است.
این تلاشها منجر به ارائه سه دیدگاه متفاوت شده است: دیدگاه اول حقوق تطبیقی را یک
روش علمی میداند، دیدگاه دوم آن را دانش مستقل و دیدگاه سوم آن را صرفا یک برنامه
آموزشی تلقی میکند. در این مقاله نقش حقوق تطبیقی به عنوان شاخهای مستقل از دانش
حقوقی در جریان وحدت اروپا و جهانی شدن بیان شده است.
اینکه آیا دانشکدههای حقوق در ایران، ناگزیر از تغییر برنامه آموزش
حقوق]تطبیقی[ هستند یا خیر، پرسشی است که در بخش دوم مقاله بررسی شده است. آموزش
حقوق تطبیقی نه تنها باید دانشجویان را با مفاهیم و نظامهای حقوقی دیگر آشنا کند،
بلکه باید آنان را برای کاربست عملی آن آماده سازد. نسل آینده حقوقدانان باید قدرت
مواجهه با چالشهای ناشی از یکنواخت شدن حقوق و جهانی شدن را داشته باشند. برنامه
آموزشی فعلی که صرفا بر آموزش حقوق ملی تمرکز دارد، نمیتواند این هدف را تأمین
کند. دانشگاههای اروپا به تدریج برنامه آموزشی خود را به سمت یک برنامه دارای تمرکز
بینالمللی با تکیه بر حقوق تطبیقی سوق می دهند و دانشگاههای ایران میتوانند از
این تجربه الهام بگیرند.
Machine summary:
"جایگاه حقوق تطبیقی و ضرورت بازنگری در آموزش آن* چکیده در بخش اول این مقاله تلاشهای صورت گرفته برای تبیین یکی از مهمترین موضوعات روش شناختی در دانش حقوقی معاصر؛ یعنی بحث در باره ماهیت حقوق تطبیقی بررسی شده است.
با توجه به اینکه در نظام آموزشی ایران، پس از ترجمه ارزشمند کتاب معروف رنه داوید توسط سه تن از استادان برجسته حقوق، آموزش حقوق تطبیقی عمدتا بر اساس دیدگاههای حقوقدان مذکور صورت میگیرد، میتوان گفت که دیدگاه مدرسان حقوق تطبیقی در کشور ما نیز بر مبنای همین نظریه شکل گرفته است، اگر چه بحث درباره جایگاه و ماهیت حقوق تطبیقی تاکنون در ادبیات حقوقی ایران وارد نشده است.
چنان که گفته شد، از گذشته تاکنون در برنامه آموزشی دانشکدههای حقوق، صرفا در دوره کارشناسی حداکثر 4 واحد درسی برای آموزش حقوق تطبیقی پیش بینی شده است که این تعداد واحد درسی حتی برای آشنایی ابتدایی دانشجویان با روش تحقیق تطبیقی یا مفاهیم اولیه نظامهای حقوق دیگر کافی نیست، به ویژه آنکه برای استفاده بهینه از همین واحدهای معدود نیز تمهید مناسبی صورت نگرفته است.
یکی از اصلی ترین پرسشها در زمینه مذکور این است که آیا باید از روش خاصی برای اجرای موفقیت آمیز تحقیقات تطبیقی استفاده شود؟ آنچه در درجه اول اهمیت قرار دارد این است که در دوره عمومی آموزش حقوق تطبیقی، دانشجو به یکباره به عمق بررسی تطبیقی انداخته نشود، بلکه پیشتر با مراحل و روشهای تحقیق که در روند تطبیق حایز اهمیت هستند، آشنا شود."