Abstract:
زبانشناسی قانون یکی از شاخههای زبانشناسی است که به بررسی چگونگی کاربرد زبان در حوزههای حقوقی و قانونی میپردازد.زبانشناسان قانونی میتوانند در حل مسائل حقوقیای که به نوعی با زبان مرتبط میشوند،متخصصان این حوزه را یاری دهند.مسائلی چون تشخیص صدا، تعیین هویت نویسنده مدارک مکتوب(مثل نامههای تهدیدآمیز)،عدم توازن قدرت در دادگاهها،ارتباط وکیل-موکل،ماهیت شهادت دروغ،تقلب در نامهای تجاری،ترجمه مکالمات در دادگاهها(در مورد اتباع خارجی)و تحلیل مکالمات ضبط شده از جمله مسائل مورد توجه زبانشناسان قانونی میباشند.
Machine summary:
"باتوجه به اینکه زبانشناسی قانونی به بررسی فصل مشترک زبان و قانون میپردازد و باتوجه به رشد روزافزون فعالیتهای میان رشتهای و ثمربخشی اینگونه فعالیتها،بهنظر میرسد لازم باشد در کشور ما نیز بیش از پیش به اینگونه مسائل پرداخته شود و فضای مناسب برای مشارکت این دو حوزه علمی مختلف فراهم آید.
حقوق همواده مورد توج مردمشناسان،روانشناسان،جامعهشناسان و سیاستمداران بوده است؛اکنون زبانشناسان نیز به مسائلی چون تشخیص صدا،تعیین هویت نویسنده،اسناد مکتوب،عدم توازن قدرت در دادگاهها، ارتباط ناموفق وکیل-موکل،ماهیت شهادت دروغ،مشکلات مربوط به[فهم] متون قانونی،تهمت و افترا،تقلب در عنوانهای تجاری،تعبیر و ترجمه مکالمات در دادگاهها،کارآیی بروشورهای هشداردهنده و ماهیت مکالمات ضبط شدهای که بهعنوان دلیل ارائه میشوند،میپردازند.
اگر کفایت شواهد زبانیای که جمعآوری شده اس برای دادستان اهمیت داشته باشد زبانشناسان را به کمک میخواند تا با به تهیه و تصحیح صورت مکتوب(آوانگاری)مکالمات بپردازند و پس از تحلیل آنها مشخص سازند آیا مأمور مخفی به صراحت و به دور از هر ابهامی غیر قانونی بودن فعالیتی را متذکر شده است و آیا مظنون با صراحت،عمل غیر قانونی خود را پذیرفته یا تلویحا به آن اشاره کرده است.
اما بیطرفانه بودن این بازنگریها مورد تردید است چرا که الگوهای ذهنی مشارکت کنندگان گاه باعث میشود فکر کنند چیزی را میشنوند که واقعا گفته نشده است؛شخصی مثل یک زبانشناس دارای اینگونه الگوها یا سوگیریها نیست(یا نباید باشد).
شاید بهترین کمک زبانشناس قانونی در این قبیل موارد به وکلای مدافع این باشد که تحلیل خود را به قدری روشن و دقیق ارائه دهند که نیازی به حضور آنها در دادگاه نباشد."