نظر در تو می کنم ای بامداد (در گاه یاد شاعر) Introduction and review

"شاملو،با آن‌که دغدغه‌اش چیزی دیگری بود،اما دانسته‌ بود که هنرهای تجسمی کاری می‌کند کارستان؛در اولین‌ نوشته‌ها دربارهء طراحی می‌نویسد:«فوری‌ترین وسیله‌ طراحی است:ثبت دقیق حقیقت نیازمند شیوه‌یی است که‌ در آن هیچ‌چیز زاید انگاشته نشود. ! شاملو دربارهء تلقی‌اش از هنر گفته است:«در جهان‌ بی‌قانونی،که اداره و هدایتش به دست اوباش و دیوانگان‌ افتاده،هنر چیزی در حد تنقلات است که از آن امید نجات‌ بخشیدن نمی‌توان داشت. شاملو هرجا چیزی دربارهء هنر نوشت،اخطار داد. ممکن‌ است امروز من و شما-با آنچه می‌دانیم و دانستیم-با رویهء رادیکال شاملو و آن طعنه‌های ویرانگر آل احمد به دیدهء تردید بنگریم،یا لحن بی‌تفاوت و متبختر جناب گلستان را نپسندیم و از خوشامدمان از یکی،دیگری را نفی کنیم،ولی‌ اگر دهر،مجموعه‌ای است از آرا و عقایدی که روزگارانی‌ نوشتند و آینده را ساختند،آن‌گاه به احترام هر«آن‌که کار کرد و خیال نبافت»،از جا برمی‌خیزیم: عشق را رعایت کرده‌ایم، از یاد مبر که ما -من و تو- انسان را رعایت کرده‌ایم، خود اگر شاهکار خدا بود یا نبود."