Abstract:
سرمایه مناسب و کافی یکی از شرایط اساسی لازم برای حفظ سلامت نظام بانکی است و هریک از بانکها و مؤسسات اعتباری برای تضمین ثبات و پایداری فعالیتهای خود باید همواره نسبت مناسبی را میان سرمایه و ریسک موجود در داراییهای خود برقرار نمایند. کارکرد اصلی این نسبت حمایت بانک در برابر کلیه ریسکهای مالی و غیرمالی بانک،زیانهای غیرمنتظره و نیز حمایت از سپردهگذاران و اعتباردهندگان است.دراین مقاله ابتدای چالشهای اصلی بانکها و موسسات اعتباری در تعیین سرمایه اقتصادی بانک مورد بررسی قرار گرفته و سپس سعی شده است که یک چارچوب مفهومی از مدیریت سرمایه در بانکها تشریح شده است.همچنین مطالعات صورت گرفته روی مدیریت سرمایه در بانکها نشان میدهد که استفاده از هریک از رویکردهای اشاره شده در این مقاله جهت برآورد سرمایه به عواملی نظیر حجم فعالیتها،اندازه بانک،پایگاه دادهها و میزان دادههای در دسترسی برای برآورد وزن ریسک هریک از داراییهای موجود در پرتفوی بانک بستگی خواهد داشت،ازاینرو در بانکهای کوچک باتوجه به قابلیتهای کم در دسترسی و تحلیل دادههای مرتبط با داراییهای ریسکی،بهتر است که از رویکردپایهای در تعیین وزن ریسکها و تعیین سرمایه موردنیاز استفاده شود.
Machine summary:
"بانکها در بحث مدیریت سرمایه خود در صدد پاسخگویی به سؤالاتی از این دست میباشند: تفاوت"سرمایه اقتصادی"با"سرمایه قانونی(تنظیمی)چیست؟ آیا میتوان با اندازهگیری انواع ریسکهای بانک،سرمایه موردنیاز را برای پوشش بانک تعیین نمود؟ چرا بین سرمایه مقرراتی و سرمایه اقتصادی(موردنیاز برای پوشش ریسک)بانکها اختلاف زیادی وجود دارد؟ آیا امکان پوشش کامل ریسک براساس سرمایه بانک وجود دارد؟ آیا لازم است که برای تمامی ریسکهای بانک،سرمایه کافی برای پوشش ریسک در نظر گرفت؟ یافتن پاسخی صحیح برای اینگونه از سؤالات از چالشهای اصلی بانکها و مؤسسات اعتباری محسوب میشوند ولی اصلیترین چالش بانکها در تعیین سرمایه اقتصادی بر مبنای ریسک،ماهیت متفاوت ریسکهایی است که بانکها با آن مواجه هستند و به همین دلیل، مدلهای متفاوتی برای برآورد سرمایه اقتصادی یک بانک ارائه شده است.
در این مدل بر مبنای رتبهبندی خارجی ریسک(یعنی رتبههای تعیین شده از سوی مؤسسات رتبهبندی از قبیل مودیز و استاندارد و پورز)وزن ریسک هریک از داراییها در پرتفوی اعتباری تعیین میشود و سپس براساس وزن تعیین شده سهم سرمایه اقتصادی موردنیاز برای پوشش ریسک برآورد خواهد شد.
همانطور که ملاحظه میشود در بیانیه کمیته بال بر مبنای مدل پایهای استاندارد،تعهدات شرکت به بانک براساس رتبهبندی خارجی طبقهبندی شده و وزن ریسک هر طبقه متفاوت میباشد و سرمایه موردنیاز نیز که حاصلضرب وزن ریسک در نسبت کفایت سرمایه یعنی 8 درصد است،برای هر طبقه از داراییهای ریسکی(وامهای تجاری اعطا شده به شرکتها)متفاوت میباشد.
براساس بیانیه ثانویه 2001 کمیته بال،در رویکردپایهای برای برآورد وزن ریسک وامها از فرمول زیر استفاده میشود: (2)(به تصویر صفحه مراجعه شود) دراین فرمول( lgd )زیان مفروض ناشی از نکول وام و( brw )وزن ریسک مبنا1 میباشند.
نمودار زیر ارتباط بین احتمال نکول وزن ریسک برآورد شده برای تعیین سرمایه اقتصادی در رویکردی استاندارد و رویکردپایهای رتبهبندی داخلی مورد مقایسه قرار داده است."