پرونده: تریالکتیک شهر (آنری لوفور و دیالکتیک نوین شهر) Journal Article

"چنان‌که پیش‌تر گفتیم،لوفور یک فیلسوف است و از استوانه‌ها و مبناهای فلسفی در مفهوم کلاسیک کلمه می‌آغازد پس باز-خوانش تفکر دیالکتیکی لوفور،خود مقدمه‌ای است بر شناخت اندیشه اوربانیستی(شهرگرایانه)او؛چون لوفور در تفسیر شهر هم به مقوله دیالکتیک‌ فضامند شده و از همه مهم‌تر فضا بازمی‌گردد. لوفور با بررسی‌ فراز و نشیب‌های پدیده شهرگرایی،از لحاظ تاریخی سه نوع شهر را از هم بازمی‌شناسد و به‌ تحلیل و واکاوی ماهیت و بافت آنها می‌پردازد: 1)شهر،ابژه‌ای فضامند است که پهنه و موقعیتی را اشغال کرده و باید آن را به مثابه یک‌ شی‌ء با فنون و روش‌های مختلف مورد مطالعه قرار دارد:اقتصادی،سیاسی،معیشتی و... از این‌رو شهر را باید به مثابه یک‌ اثر از این دو جنبه مورد مطالعه قرار داد؛بناهای مختلف و زمان‌بندی‌ای که برای شهروندان‌ خود به وجود می‌آورد. دلیل این تمایز دقیقا در آن است که امر شهری‌ درست در زمان فروپاشی شهر ظاهر می‌شود اما امکان می‌دهد که بعضی از جنبه‌های شهر را در ملاحظه‌ای دوباره قرار دهیم و حتی برخی از جنبه‌های آن را درک کنیم؛جنبه‌هایی که‌ تا مدت طولانی ناشناخته بوده‌اند که مرکزیت،فضا به مثابه مکان دیدار و غول‌آسایی امر شهری-یعنی جامعه شهری-هنوز وجود ندارد اما به صورت مجازی موجود است؛از خلال‌ تضادهای میان ساکنان،تفکیک‌ها و تمرکزهای شهری‌ای که برای عملکرد اجتماعی ضرورت‌ دارد و نوعی تضاد پرمعنا را ظاهر می‌کند. اگر به چیزی تحت عنوان تریالکتیک شهر(و درست‌تر امر شهری)در اندیشه آنری لوفور معتقد باشیم،باید اعتراف کرد که اوامر شهری را امری منشوری،شبکه‌ای،چند وجهی و چند منظوره مد نظر قرار می‌دهد."