Abstract:
جامعه جهانی همواره به دنبال راه حل ها و گزینه هایی است که از رهگذر آن ها بتواند به تقویت صلح و همچنین افزایش و گسترش توسعه بپردازد. یکی از گزینه های مطرح در این زمینه آموزش حقوق بشر است که بر پایه افزایش دانش و مهارت های حقوق بشری استوار شده است و به دلیل تاثیری که بر اطلاعات و مهارت های اقشار مختلف جامعه می گذارد، دارای توان بالقوه تغییر در جامعه، دگرپذیری، درک سایر ملت ها و در نهایت تقویت صلح می باشد. یکی دیگر از مواردی که آموزش حقوق بشر می تواند در حوزه آن تاثیر بگذارد مساله توسعه است. هنگامی یک جامعه به توسعه پایدار می رسد که در همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود رشدیافته باشد. آموزش حقوق بشر با توجه به محتوای خود می تواند در این زمینه موثر باشد.
World community is always seeking solutions and ways to improve peace and enhance development. Human rights education which increases public awareness of human rights is one way for achieving peace and development. Such education would result in changing society، understanding other nations and strengthening peace and prosperity. If a society grows up in all economic، social and cultural dimantions، it will achieve consistent development. Human rights education provides a better situation for development and prevents human rights abuses and violations which are regarded as obstacles to development. This article intents to examine the role of human rights education in the process of development and achieving the peace.
Machine summary:
"فرهنگ صلح در پی تحقق بخشیدن به امور زیر است: -دگرگونی و جایگزینی ارزشها،طرز تلقیها و رفتارهای موجود با گرایشها و رفتارهایمروج صلح و نفی خشونت؛ -توانمندسازی مردم در همۀ سطوح با مهارتهای گفتوگو،میانجیگری،مدارا و همدلی؛ -از میان برداشتن ساختارهای سلطهجو و استثمارگر از طریق مشارکت دموکراتیک وتوانمندسازی مردم برای ایفای نقش فعال در فرآیند توسعه، -امحای فقر و نابرابری تبعیضآمیز در بین ملتها و ترویج توسعۀ پایدار انسانی مبتنی برمشارکت اجتماعی؛ -توانمندسازی اقتصادی و سیاسی زنان و فراهم کردن فرصتها و زمینههای حضور برابربا مردان در همۀ سطوح تصمیمگیری؛ -حمایت از جریان آزاد اطلاعرسانی و گسترش پاسخگویی و شفافیت در حاکمیت وتصمیمگیری اجتماعی و اقتصادی؛ -پیشبرد تفاهم؛دگرپذیری و همبستگی در بین همه ملتها و احترام به تنوع فرهنگی جوامع.
همچنین اگرچه آموزش صلح و آموزشحقوق بشر در اشکال مختلفی ممکن است ارائه شوند و یا نقاط آغازین متفاوتی داشته باشند؛اما مقصد هر دو یکی است و آن تحقق جهانی عادلانهتر و صلحآمیزتر است(رردون،1997،صص 33-34) برعکس،آموزش حقوق بشر خواه به تنهایی و خواه همراه با سایر رویکردهای آموزشیتدریس شود،بر جهان شمولی حقوق مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد حقوقبشر تمرکز دارد و تلاش میکند که فراگیران را آماده سازد،به این منظور که مشارکتکنندگانیمتفکر و هدفمند در امور اجتماعی،اقتصادی،سیاسی و فرهنگی در جامعه خود و نیز درعرصه جهانی باشند(استون،2002،ص 541).
de"yrutneC tsriF-ytnewT eht rof noitacudE sthgiR namuH ni muinnelliM ytisrevinU,aihpoledalihPedualc erreiP drahciR dna soluopoerdnA."