شعر معاصر افغانستان Literature and art

"گزیده‌ای از اشعار این مجمع را می‌خوانیم: شعله‌ها و سنگها @محمود جعفری برای فلسطین آفتاب، روی طلوع خویش ایستاده است و من کنار شطی از روشنی که از«پامیر» تا«جلجتا» تن می‌کشد انگار وزش خورشید -از شاخه‌های روشن کاج همدست شعله‌های موزونی است از خاکستر استخوان‌های برادرانم که در قریحهء سرخ هوا جاری‌ست -نگاهم را قطره قطره می‌چکاند و من احساس می‌کنم کوه در دستان برادرانم سنگ می‌شود. مخته:در مناطق مرکزی افغانستان به شیونی که زنان هنگام‌ عزاداری سرمی‌دهند می‌گویند به دست تیغ دادم اختیار گردن خود را @بشیر رحیمی سبکتر بسته باشم تا که بار گردن خود را به دست تیغ دادم اختیار گردن خود را شمردم هفت شب،هفتاد پشت خویش را،آخر رسانیدم به میثم تا تبار گردن خود را و امشب ریسمانی هم مهیا می‌کنم زیرا خودم آماده کردم چوب دار گردن خود را و حالا می‌برم تا انتهای شب چهل گردن‌ بلند از سربه‌داران،افتخار گردن خود را از امشب می‌کشم آسوده تا هفتاد فرسخ راه‌ خودم بر دوش خود داروندار گردن خود را نای فاخته @محسن سعیدی باز هم شمشیر فریاد بلندم آخته‌ست."