شعر چین: سازم را آوازی نیست Literature and art

"دختر جوان،به من بگو آن‌گاه که کرمها تازه به خواب می‌روند، غمگین نمی‌شوی؟ اگر با شنیدن آوازم اشک ریختی، دریچه را مگشا و مپرس تو کیستی؟ یکی بود یکی نبود. » و دخترک معنای جدا شدن را نمی‌دانست، و اینکه پدر تا کجا از او دور می‌شود، چون همیشه باد بود و باران و زمین بی‌ثمر و بی‌ثمرتر... دختر جوان،به من بگو آن‌گاه که کرمها تازه به خواب می‌روند، غمگین نمی‌شوی؟ اگر با شنیدن آوازم اشک ریختی، دریچه را مگشا و مپرس تو کیستی؟ زمین پوشیده از علفهای هرز و او بام تا شام بی‌قرار بود. دختر جوان،به من بگو آن‌گاه که کرمها پیله می‌تنند، غمگین نمی‌شوی؟ اگر با شنیدن آوازم اشک ریختی، پنجره را مگشا و مپرس تو کیستی؟ در شبی بی‌کرانه و سیاه باد بود و باران. » «دخترم، تا زنده‌ام حامی تو خواهم بود!» این کلام را از پوست اسب شنید."