اندیشه: رویاهای خواب نما، خوانشی فرویدی از فیلم «مارنی» هیچکاک Journal Article

"او که در اثر یک تصادف،در کودکی پدر خویش را در دفاع از مادر کشته است،آرزوی تصاحب مادر را در سر می‌پروراند،گیریم که تنها از لحاظ عاطفی!اما اگر صرفا به دلیلی طبیعی(زن بودن مارنی)،ادیپ را در این‌ ماجرا کنار بگذاریم،باز هم نمی‌توان به‌راحتی از میل آشکار وی چشم پوشید، همان سودای زنانه‌ای که نیچه از آن سخن رانده بود:میل به مرد بودن. در واقع تمامی رنجی که مارنی می‌کشد بدین‌ سبب است که این سرکوبی نزد وی به صورت خودآگاه درآمده و در همان نظامی‌ از ذهن‌اش جا خوش کرده که فروید از آن با عنوان پیش‌آگاهی یا (Preconscious)Pcs یاد می‌کند. »کاری که هیچکاک می‌کند این است که روند عمل سانسور آرزو را در خلال روز به نمایش می‌گذارد تا از رؤیای شبانه مارنی رمزگشایی کنیم. مخاطب همه این ماجرا را در انتهای فیلم می‌بیند،زمانی‌که قرار است‌ تمامی نشانه‌های بیماری مارنی را رمزگشایی کند،تا هم او از واقعیت پرده بردارد و هم خود مارنی."