نقد مخاطب: نقاشی بیناها؛ نقدی بر نمایشگاه "نقاشی سینما" در گالری محسن Introduction and review

"قیصر می‌بایست‌ هنر عامه پسند می‌بود،مهدی مشکی و شلوارک داغ کیچ، سریال دایی‌جان ناپلئون هنر عامه‌پسند و سریال‌های مهران‌ مدیری کیچ،تئاتر لاله‌زار هنر عامه‌پسند،تئاتر گلریز کیچ‌ و نقاشی‌های مکتب سقاخانه هنر عماه‌پسند،نمایشگاه‌ نقاشی سینما کیچ و البته هیچ کدام از اینهایی که من فرق‌ گذاشتم،درست نیست؛چون در ایران با حذف سطح‌ معنای طبقاتی این تعریف‌ها،تنها فاصلهء اشکال هنری‌ تا فهم مخاطب عام موجب اطلاق هر دو عنوان هنر عامه‌پسند و کیچ به اثر هنری می‌شود،بی‌آن‌که فرقی در بنیاد آن باشد. مرلین مونرو تصویر کامل سینمای عامه‌پسند بود و تابلوی او تصویر کامل هنر مدرن مردم‌پسند؛و این سؤال که،تابلوی اندی وارهول ما را یاد سینمای هالیوود می‌اندازد یا تصویر مرلین مونرو در فیلمی،ما را یاد تابلوی اندی وارهول می‌اندازد،سؤالی‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود)فرح اصولی (به تصویر صفحه مراجعه شود)محسن احمدوند (به تصویر صفحه مراجعه شود)امیر حسین بیانی است شبیه اول مرغ بو یا تخم مرغ؟در این گرداندن سوژه‌ چه چیز از سینما به هنرهای تجسمی اضافه شد؟مقبولیت‌ عام."