Abstract:
در اینپژوه رابطهی اندازهی شرکت و قراردادهای بدهی با محافظهکاری در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شدعه است.برای اندازهگیری محافظهکاری از سه معیار مبتنی بر اقلام تعهدی، مبتنی بر ارزش بازار،و رابطه بازدهی سهام و سود استفاده شده است.همچنین برای آزمون فرضیههای تحقیق،58 شرکت پذیرفته شده در بور اوراق بهادار تهران بین سالهای 58-2831 با استفاده از روش رگرسیون حد اقل مربعات معمولی مورد بررسی قرار گرفتند.
یافتههای پژوهش بیانگر این است که رابطهی مثبت معناداری بین بدهی و محافظهکاری در دو معیار مبتنی بر اقلام تعهدی و مبتنی بر ارزش بازار وجود دارد.همچنین،رابطهی منفی اندازهی شرکت و محافظهکاری تنها در معیار مبیتن بر ارزش بازار مورد تأیید قرار گرفت،بنابراین در کل نمیتوان استنباط کرد که بین اندازهی شرکت و محافظهکاری رابطه منفی و معناداری وجود دارد.
In this study we investigated the relationship between firm size، debt contracts، and conservatism in Tehran Stock Exchange. Conservatism is measured using three proxies based on accruals، based on market، and the relationship between earning and stock returns. By use of ordinary least square regression method، 85 listed firms in Tehran security exchange during years 1382-85 have been examined. The findings revealed that، using accrual and market based measures، there was a significant positive relationship between debt ratio and conservatism. Also، a negative relationship between firm size and conservatism exists only when using market based measure; therefore، based on our results، the conclusion that there is a significant negative relationship between firm size and conservatism cannot be generally drawn.
Machine summary:
"مبتنی بر ارزش بازار،و رابطه بازدهی سهام و سود استفاده شده است.
یافتههای پژوهش بیانگر این است که رابطهی مثبت معناداری بین بدهی و محافظهکاری در دو
شرکت و محافظهکاری تنها در معیار مبیتن بر ارزش بازار مورد تأیید قرار گرفت،بنابراین در کل
نمیتوان استنباط کرد که بین اندازهی شرکت و محافظهکاری رابطه منفی و معناداری وجود دارد.
از آنجاکه این تفسیر از محافظهکاری رابطه سود-بازده را تحت تاثیر قرار میدهد،باسو با استفاده از رابطهی رگرسیونی شماره(1)بین سود و بازده سهام
در نتیجه محافظهکاری اندازهگیری شده از طریق معیار عدم تقارن زمانی،در شرکتهای
ارزشهای بازار نشان دادند که بین اندازهی شرکت و محافظهکاری اندازهگیری شده با
ایشان بازگوکنندهی از این بود که بین نسبت بدهی با محافظهکاری رابطهی مثبت و معنا- دارای برقرار است؛یعنی با افزایش سطح بدهی تقاضا برای محافظهکاری افزایش مییابد.
همچنین بین اندازهی شرکت با محافظهکاری رابطهی منفی و معناداری وجود دارد21.
نتایج پژوهش آنها بیانگر این است که بین محافظهکاری و سطح بدهی ارتباط
نتایج پژوهش بیانگر وجود یک رابطهی منفی معنادار بین این دو معیار سنجش
بین محافظهکاری و اندازهی شرکت رابطهی منفی معناداری وجود دارد.
بین محافظهکاری و نسبت بدهی شرکت رابطهی مثبت معناداری وجود دارد.
همانطورکه مشاهده میشود رشد فروش با CON-ACCi,t رابطهی منفی معناداری در سطح اطمینان 99 درصد دارد و بین محافظهکاری و سودآوری نیز رابطهی مثبت و
در این پژوهش با استفاده از سه معیار مبتنی بر اقلام تعهدی،مبتنی بر ارزش بازار و
معناداری بین متیغرهای مستقل پژوهش با محافظهکاری با استفاده از معیار رابطهی سود و"