بعثت، تولدی دیگر برای بشریت Journal Article

"این‌ سرای‌ امن‌، مرکز ستم‌ شده‌ و این‌ خانة‌ توحید ابراهیمی‌، پایگاه‌ بتان‌ گردیده‌ بود و هر لحظه‌ دامنة‌ این‌ آلودگیها گسترش‌ می‌یافت‌ و می‌رفت‌ تا بنیاد فضیلت‌ و ارزش‌های‌ انسانی‌، از اساس‌ منهدم‌ شود، و هرگاه‌ از برخی‌ عادات قومی‌ که‌ به‌ گونه‌ای‌ حالتی‌ شرافتمندانه‌ داشت‌ چشم‌ پوشیم‌، می‌توانیم‌ بگوییم‌ که‌ در سراسر عرصه‌ کویر جاهلیت‌ عربی‌ ـ جز خاندان‌ هاشم‌ و شاید تعداد بسیار اندکی‌ از دیگران‌ ـ نه‌ خداپرستی‌ وجود داشت‌ و نه‌ صاحب اخلاق‌ و فضیلتی‌! به‌ حقیقت‌ شب‌ جاهلیت‌ در سیاه‌ترین‌ لحظاتش‌ سیر می‌کرد و او که‌ یارای‌ دیدن‌ آن‌ همه‌ ستم‌ و جور را نداشت‌، دل‌ شکسته‌ و مغموم‌، خاموش‌ از شهر بیرون‌ می‌آمد و گاه‌، هفته‌ها به‌ خانه‌ باز نمی‌گشت‌. چهره‌ مقدس‌ رسول‌ الله غرق‌ در پرتوهای‌ نور، با چشمان‌ خدا بینش‌ به‌ نقطه‌ای‌ از آسمان‌ نگریست‌ و خواند : بخوان‌ بنام‌ پروردگارت‌ که‌ آفرید. رسول‌ خدا بعثتش‌ را آشکار نموده‌ و به‌ ارشاد خلق‌ برخاسته‌ بود، و این‌ جهان‌ خسته‌ از ظلم‌ بود که‌ در انتظار آوای‌ آسمانیش‌ سراپا گوش‌ شده‌ بود."