بهار، تنها فیلمی که تکراری نمی شود Transit

"!می‌توان نق زد و از تکرار شب و روز و لحظه ایراد گرفت،اما هرچه غم داشته باشی‌ نمی‌توانی بهار را نبینی؛حتی اگر خودت را به ندیدن بزنی،بوی بهار که به مشامت می‌رسد!با نسیم باد بهاری چه می‌کنی؟ بهار رازی دارد که می‌توان در جای جای حیات دنیا و آخرت آن را در خودآگاه و ناخودآگاه خود حس کرد،راز تمدید حیات و تولد دوباره‌ی‌ آن؛هزاران سال است که دنیا،این دنیای پر از تضاد،یک بار دیگر باشکوه‌تر از پیش متولد می‌شود تا نشانه‌ی پررنگی باشد بر حیاتی که‌ در آینده منتظر همه‌ی ماست. برای یک‌ کودک که دنیا همین‌طوری هم برایش‌ خیلی بزرگ است نشستن در یک سالن‌ خیلی بزرگ و نگاه کردن به یک صفحه‌ی‌ خیلی بزرگ چیزی شبیه کشف یک‌ معجزه‌ی عجیب در سنین عقل و میانسالی است،اما آن سال‌ها گذشت؛ سال‌هایی که در طول آن‌ها هیچ وقت فکر نمی‌کردم روزی باید برای یک‌ نشریه‌ی سینمایی بین نوروز و سینما پیوند برقرار کنم و در میان شلوغی‌ و سرسام آخر سال،بهاریه،یادداشت نوروزی یا چیزی شبیه آن بنویسم."