موسیقی سینمایی Journal Article

"«مجتبی میرزاده»از آهنگسازان فعال سینمای ایران بود که پس از انقلاب هم برای تعدادی فیلم ایرانی موسیقی ساخت. پرونده‌ی کار موسیقی او در سینمای کشور که سال‌ها قبل به جمع خارج‌نشینان‌ ایرانی پیوست و در همان‌جا به دیار باقی شتافت،به این قرار است: پیش از انقلاب:درشکه‌چی،شاطر عباس،صمد و قالیچه‌ی حضرت‌ سلیمان،لوطی،عمو یادگار،عزیز قرقی،محلل،خانه‌ی قمرخانم، حکیم‌باشی،تختخواب سه نفره،عیالوار،قیامت عشق،علی کنکوری، صمد خوشبخت می‌شود،میراث،صمد در راه اژدها،جای امن،در امتداد شب،بن‌بست،عبور از مرز شب و نفس بریده. البته مسئله‌ی مهمی در این میان وجود دارد و آن این‌ است که موسیقی متن مثلا در یک فیلم اسلامی-ایرانی با فیلمی از یک کارگردان مسیحی تفاوتی اساسی دارد،چراکه‌ بزرگ‌ترین مشخصه‌ی هنر یک مسیحی که برگرفته از تفکرات‌ اوست«تراژدی»است. به خاطر همین سینمای آن‌ها به سمت‌ سینمای ترسناک،جنایی و دلهره‌آور میل پیدا می‌کند(سینمای‌ هیچکاک)ولی بزرگ‌ترین مشخصه‌ی هنر ایرانی-اسلامی‌ در درجه‌ی اول وجود«قهرمان»مانند رستم و در درجه‌ی دوم‌ «عاشقانه بودن»مانند لیلی و مجنون است."