Abstract:
در اندیشه و سیر امام عدالت و برپایی آن مهمترین و والاترین موضوع
زیست انسانی - ایمانی است. بهگونهای که جّز. در پرتو عدالتی فراگیر نمیتوان از
دین و ایمان» و سلامت و سعادت بلادرستی سخن/راند و زندگی انسانی و ایمانی
داشت. و در عرصهة جامعه, سیاست. حکومت. مدیریت. اقتصاد» قضاوت و دیگر
عرصهها از سلامت و کمال بهرهمند بود. آنچه در رویکرد به عدالت, اساسی است:
این استکه راه برپایی و تحقق بیگمان"تا مفهومی روشن از عدالت
ارائه نشود. نمیتوان عدالتی را پی گرفت. و تا ملازمات تحقق عدالت تبیین نگردد و
بهدرستی به اجرا در نیاید. عذالتی محقق نمیشود. و نیز تا عدالت در همه حوزههای
آن مورد توجه قرار نگیردء عدالت فراگیر معنا نمییاید.
نهجالبلاغه به عنوان گرانقدرترین مجموعة آموزههای امام علی ات راه گشای شناخت
غدالت و آموزگار برپایی عدالت فراگیر است؛ و از جمله ملازمات اساسی تحقق عدالت.
شناخت حقوق و برپایی و پاسداشت آن است. در این جهت لازم است عدالت بر مبنای
آموزههای امیرمژّمنان علیا8 مفهومشناسی گردد تا مشخص شود که در پرتو عدالت
چه روی و نیز لازم است حقوق مفهومشناسی شود تا معلوم گردد که کدام حوزه
از حقوق ملازم عدالت انسانی است که باید پی گرفته شود و برپا گردد؛ و این که ملازمت
و پیوند و همگامی عدالت و حقوق چگونه است تا بتوان از راه تبیین حقوق و ترسیم
ملاحظات حقوقی و پاسداشت همهجانبة حقوق, مسیر تحقق عدالت را هموار کرد.