دیالکتیک انقلاب Introduction and review

"نظر مارکس درباره طبقه تنها یک قدرت مقتدر،نه ضعیف، که از توانایی نهادی بالایی برخوردار باشد، می‌تواند در کنار فشارهای نهادی وارد بر مجموعه ساختارهایش مطالبات مورد انتظار خود را به شکل مطلوب برآورده کند نمی‌تواند در مورد هر جامعه‌ای صدق کند و تنها در چهارچوب نظام اجتماعی‌ مربوط به خود معنا می‌یابد. «مبارزه آگاهانه دولتها در محروم کردنت کارگران و تکنسینهایی که در بخش خدمات عمومی کار می‌کنند و از طریق تقسیم صنایعی که این گروه‌ می‌توانند بالقوه بر آنها نظارت داشته باشند سبب شده است که آنان نقش‌ اهرم گونهء خود را از دست بدهند. در این‌ ویژگی،دو وضعیت را می‌توان برای دولتها متصور شد؛الف-وضعیت مثبت: خاص دولتهای توسعه یافته است که حاکمیت و اعمال سلطه یک فرد معنا و مفهومی ندارد و در نتیجه،با تکثر قدرت سیستم همواره مورد نقد قرار می‌گیرد و به وضعیت انقلابی نزدیک نمی‌شود. در فرآیند انقلاب این بخش معترض با سازش با انقلابیون،راه‌ را برای سرنگونی دولت همواره در تمامی انقلابها همکاری نظامیان با انقلابیون را شاهد بوده‌ایم،از این رو،دولتها بر نیروهای مسلح خود نظارت شدیدی اعمال می‌کنند."