شعر در این دهه آخر: نقدی بر شعر محمد رضا فشاهی Introduction and review

"شاید مزیت‌ شاعران جوان(بمناسبت قرار گرفتن در محدوده‌ای از زمان نه این جائی‌ بلکه همه‌جائی)و بطور کلی همه هنرمندان سال 04 به بعد-بر خوردن‌ در ابعاد مسائل و پیچیده‌های سیاسی،اجتماعی خاصی بود که نسلهای گذشته‌ در مواجهه با آن‌ها درد خفیفتری را حس کرده بودند،قسمتی از این مسائل‌ با این شکل‌ها دیده شدند:شکل بلاتکلیفی-شکل سردرگمی آدمها در مراحل‌ انتقالی نظام ارزشهای سیاسی،اجتماعی و ایضا بدنبال آن و همراه آن‌ ادبیات و هنر به مفهوم عام کلمه-شکل پرخاش به قوانین و نهادهای لنگ‌ شده در زمینهء فرهنگ عمومی-شکل ناباوری و بی‌اعتقادی-شکل عدم‌ توانائی و قدرت انتخاب بین علم و ایدئولوژی-شکل پرداخت و پیرایش‌ در روبنا و غفلت و عدم درک از آنچه انگل لایه‌های تشکیل‌دهنده زیر بناست چه در سیاست و اقتصاد،چه در ادبیات و هنر-شکل بی‌حرمتی به‌ وجدان اخلاقی و سنتهای دیرین چه به جا و چه نابجا-و..."