Abstract:
این مقاله درصدد معرفی زمینهء نیاز به مفهوم و اصول عدالت اجتماعی و ضرورت بهرهگیری از آن در سازمادنهی زندگی دسته جمعی از راه بررسی دیدگاههای متفاوتی میباشد.از دیدگاه حضرت امام علی علیه السلام،برای سازماندهی زندگی دسته جمعی انسان، به طور ضروری نیاز به مفهوم و اصول عدالت اجتماعی وجود دارد و آن حضرت،اصول آن را نیز بیان فرموده است.خواجه نصیر الدین طوسی،نظریهء شیعی مقتبس از سخنان امام علی علیه السلام را مورد شرح و بسط قرار میدهد.فارابی صرفا توسل به مجموعهء احکام شریعت را به عنوان ارزشهای اجتماعی،ضروری معرفی میکند.صدر المتألهین نیز هر چند دیدگاه خویش در قلمرو حکمت مدنی را فیلسوفانه و با طرح صریح مسألهء نیاز به مفهوم و اصول عدالت اجتماعی و پاسخگویی مثبت به آن آغاز میکند؛لکن در ادامه به جای تدوین اصول عدالت اجتماعی،همچون دیدگاه غالب فقیهان،مجموعهء احکام شریعت را برای سازماندهی زندگی دسته جمعی مطرح میکند.
Machine summary:
"مفهوم عدالت اجتماعی برای سازماندهی زندگی دسته جمعی ارائه شده است.
سازماندهی زندگی دسته جمعی انسان،نیاز به مفهوم و اصول عدالت اجتماعی را با قید
طرح«صریح»مسألهء نیاز به مفهوم و اصول عدالت اجتماعی برای سازماندهی زندگی
آن حضرت در خصوص مسألهء در دست بررسی را آشکار میکند-بیان میفرماید:الف-نیاز انسان به زندگی اجتماعی
پاسخ حضرت به مسألهء نیاز به مفهوم و اصول عدالت اجتماعی برای سازماندهی
نخستین بار است که مسألهء ضرورت توسل به اصول عدالت اجتماعی برای سازماندهی
زندگی دسته جمعی مطرح میشود و این یکی از مواردی است که امام علی علیه السلام در
اصول عدالت اجتماعی در سازماندهی زندگی دسته جمعی را میتوان در گامهای زیر
بدین ترتیب،هر چند فارابی مسألهء نیاز به اصول عدالت توزیعی برای سازماندهی
سیاسی مدرن نادیده انگاشت،لکن باید اذعان نمود که اصل ایدهء مزبور،چند قرن جلوتر از هابز،توسط خواجه نصیر در فلسفهء سیاسی به گونهای خلاصه مطرح شده است.
در اینجا بحث خواجه نصیر این است که چون ازیک سو انسانها برای کسب زندگی خوب،نیاز به زندگی با همنوعان خویش در درون جامعه دارند و از سوی
ازآنجا که خواجه نصیر الدین طوسی در پاسخ به پرسش از ضرورت توسل به اصول عدالت توزیعی برای سازماندهی زندگی اجتماعی،موضعی مثبت اتخاذ مینماید،
مفهوم و اصول عدالت اجتماعی در سازماندهی زندگی دسته جمعی،مورد بررسی واقع
اصول عدالت اجتماعی برای سازماندهی زندگی دسته جمعی میرسد،ملا صدرا
ازمنظر فقه،ضرورتی ندارد که برای سازماندهی زندگی افراد در جامعهء اسلامی به اصول و قواعد عدالت تمسک شود؛بلکه به جای آن،میتوان برای
مسألهء نیازبه مفهوم و اصول عدالت اجتماعی برای سازماندهی زندگی دسته جمعی"