Abstract:
بررسی پیشینهء دستور در چند زبان مهم دنیا،شامل زبانهای سومری،چینی، هندی،رومی،یونانی،اروپایی،فارسی و عربی.از جمله مواردی است که در این مقاله پیرامون آنها سخن به میان میآید.در این مقاله نویسندگان تلاش دارند،تا تاریخ پیدایش دستور زبان را در این زبانها به صورت تطبیقی بررسی نمایند و جایگاه هریک از این زبانها را در نگارش و تدوین دستور مشخص نمایند.
آنچه در این گفتار اهمیت فراوان دارد،نقش و جایگاه دستور زبان فارسی و عربی در مقایسه با دستور زبان دیگر زبانهای مطرح دنیا در گذشته و حال میباشد.بی تردید،نتایج این پژوهش میتواند گام مفیدی در روشن شدن پیشینهء دستور نگاری در زبانهای بزرگ دنیای ما باشد.
Machine summary:
"تاریخ پیدایش دستور زبان را در این زبانها به صورت تطبیقی بررسی نمایند
و عربی در مقایسه با دستور زبان دیگر زبانهای مطرح دنیا در گذشته و حال
وضع قواعد دستور زبان پیشتاز دیگر زبانها بودهاند و زبانهای منشعب از آنها
برخی از زبانهای اروپایی و زبان فارسی از این دسته میباشند.
آن را بر زبان خود منطبق نمودند و قواعد دستور زبان که به این طریق به وجود آمد،از زبان یونانی به دیگر ملتهای اروپایی منتقل گردید و مبنای علمی قرار
جهت،ایشان برای رفع این مشکل روی به تدوین قواعد زبان عربی آوردند،تا با
قواعد زبان عربی با همان نگاهی صورت گرفت که علمای اسکندریه برای حفظ
و این داستان به خوبی در وضع قواعد دستور زبان عربی هم مصدق دارد،کافی
از این قبیل مقولات،بحث مذکر و مونث است که در انگلیسی برخلاف لاتین و فرانسه و دیگر زبانهای رومی جنبهء معنایی دارد و مانند
البته به تصریح این عنوان مربوط به آثار طبقهء دوم از نحاة بصره و کوفه که افرادی همانند ابن ابی اسحاق(متوفای 711)و عیسی بن عمر
الفرس،این کتاب به زبان عربی است و دربارهء قواعد زبان فارسی در آن سخن به
دستورها تا چند دههء قبل عموما تحت تاثیر دستور زبان عربی بوده و مباحث خود
اند،نمونهء بارز این افراط و تفریط هم در دستور زبان فارسی آشکار است و هم در
دستورهای شرقی،از طریق بررسی تطبیقی آنها با دستور زبان عربی حل و فصل
تالیف شده مربوط به آن از هر دستور زبان دیگری بیشتر و با اهمیتتر است."