زنده رود - Journal فردوسی Transit

"درست در وقت روگیری برای تهیه‌ی زینک و سپس چاپ«ماه‌نامه‌ای»که‌ باید سر هر ماه چاپ شود،اما افسوس... برای آن‌که در این وقت هرز گذر و گریزپای،واژه‌گانی هرچند نارسا در ستایش از«مرد زنده‌ی‌ اسپهان»در سیاهه‌ی خاطرات فردوسی داشته باشیم تا شتابی نه‌چندان در خور خرد،آن«عشق‌نامه»را خیلی تند برگ برگ روخوانی کردیم. پیش از این‌که برای روزهای خوش و پیرزومندانه‌ی«زنده‌رود»درستی به دعا بر آسمان برداریم،خودمان‌ محتاج‌تر دعا هستیم. چرا که از این داستان پندآموز همه‌ی ما خبر داریم که:مردی کچل،بدون مو با سری تاس‌ بر بالای منبر وعظ و خطابه برای خالی کردن جیب ساده‌دلانی مثل ما از خواص دارویی صحبت می‌کرد که در رویش مو معجزه می‌کند و... رندی در گوشه‌ای نشسته بود،کاسه‌ی صبرش به جوش آمد و گفت:«گر اگر طبیب‌ بودی،کل خود دوا نمودی»کم‌تر کسی از این داستان طنز ما آموزنده و واقعی خبر نداشته باشد. حسام الدین!نه این‌که گرداننده‌گان فردوسی،بل‌که تمام آن کسانی‌ که با شرافت قلم آشنایی دارند از تلاش جان‌کاه شما برای درآوردن چنین فصل‌نامه‌ی شایسته‌ای به خوبی آگاه‌ هستند."