مبارزی به تمام معنا... Journal Article

"امام بزرگوار ما نیز به پیروی از سنت‌ و روش نیک سلف صالح خویش، کتاب عظیم و نفیسی به عنوان«چهل‌ حدیث»به رشته تحریر در آوردند که فراغت از تألیف آن به سال‌ 8531 هجری قمری(بیش از سه‌ ربع قرن پیش)صورت پذیرفته است‌ (خوشبختانه این کتاب در 0001 صفحه متوسط از سوی سازمان‌ تبلیغات اسلامی چاپ و منتشر شده)ایشان در این کتاب نفیس،که‌ مشحون از نکات اخلاقی و عرفانی و گنجینه‌ای از معارف و ذخائر معنوی‌ اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است،بارها و بارها از شیخ بزرگوار و استاد عالی‌قدر و مربی و معلم‌ اخلاق و تربیتی خویش که حق‌ حیات روحانی بر ایشان دارند،با تجلیل فراوان نام می‌برند و جالب‌ توجه آن است که هر وقت به نام‌ مرحوم آیت الله شاه آبادی می‌رسند کلمه«دام ظله»یا«روحی له الفداه؛ روحم فدای او باد!»را پشت سر نام استاد عالی‌قدرشان ذکر می‌کنند و این پسوند تواضع‌آمیز و فوق حد تواضع که مرحله فنا و محو ایشان‌ را نسبت به روح با عظمت استاد می‌رساند،به کرات در متن کتاب‌ مشاهده می‌گردد. مثلا در پی شهادت استاد زاده حضرت‌ امام،شهید آیت الله حاج آقای مهدی‌ شاه آبادی و یک روز پس از تدفین‌ پیکر خونین و مطهر ایشان،روز یک‌شنبه نهم اردیبهشت ماه سال‌ 3631 که مصادف با عید سعید مبعث‌ بود،فرزندان و برادران این شهید *سنگ قبر آرامگاه آیت الله العظمی شاه آبادی در حرم حضرت عبد العظیم ع (به تصویر صفحه مراجعه شود) عالی‌قدر،در معیت شخصیت‌های‌ محترم مملکتی مانند رئیس‌جمهور وقت،حضرت آیت الله خامنه‌ای- حفظه الله تعالی-و اعضای مجلس‌ شورای اسلامی و شورای نگهبان‌ قانون اساسی،در جماران به محضر امت شرفیاب گردیدند و در این‌ دیدار،ابتدا،حضرت امام امت،با دست مبارک خویش بر سر فرزند شهید-نوه آیت الله شاه آبادی‌ بزرگ-عمامه گذاردند و برای وی‌ در لباس مقدس روحانیت،آرزوی‌ موفقیت فرمودند."