Abstract:
ظهور کلان شهرها و مناطقی با تراکم جمعیتی بالا و نیز تحرک و جابجایی دائمی جمعیت در سطح شهرها و روستاها،نیاز به داشتن آگاهی درست از توزیع جمعیت و تجزیه و تحلیل آن را موجب میشود. در طرحریزی کالبدی مناطق،نه تنها تعداد جمعیت،بلکه ساخت و خصوصیات آن نیز مد نظر قرار میگیرد که با گذشت زمان بر اثر افزایش سریع جمعیت در پهنه سرزمین و گسترش شهرها،اهمیت فزایندهای یافته و به تبع آن جمعیتشناسی نیز حضور خود را در اغلب برنامهریزیهای اقتصادی و اجتماعی تثبیت میکند. عدم توجه به شاخصهای جمعیتی در سیاستگذاریها و برنامهریزیهای منطقهای و ملی،موجب میگردد که توان منطقه و سرزمین با جمعیت آن تناسب نداشته و مشکلات بسیاری را جهت دستیابی به توسعه متوازن در سطح ملی بوجود آورد. این مقاله با استفاده از روش اسنادی و بهرهگیری از منابع آماری از قبیل آمارهای توصیفی،نتایج سرشماری نفوس و مسکن،کتب و گزارشهای تحقیقی،با تمرکز بر مهاجرت های استانی به مطالعه جمعیت در برنامهریزی آمایش سرزمین جهت دستیابی به توسعه متوازن در سطح ملی میپردازد.
Machine summary:
"این مقاله با استفاده از روش اسنادی و بهرهگیری از منابع آماری از قبیل آمارهای توصیفی،نتایج سرشماری نفوس و مسکن،کتب و گزارشهای تحقیقی،با تمرکز بر مهاجرت های استانی به مطالعه جمعیت در برنامهریزی آمایش سرزمین جهت دستیابی به توسعه متوازن در سطح ملی میپردازد.
در طرحریزی کالبدی مناطق،نه تنها تعداد جمعیت،بلکه ساخت و خصوصیات آن نیز مد نظر قرار میگیرد که با گذشت زمان بر اثر افزایش سریع جمعیت در پهنه سرزمین و گسترش شهرها،اهمیت فزایندهای یافته و به تبع آن جمعیتشناسی نیز حضور خود را در اغلب برنامهریزیهای اقتصادی و اجتماعی تثبیت میکند.
هدف تحقیق: این نوشتار با نگاهی به وضعیت مهاجرتهای استانی کشور طی سالهای سرشماری به بررسی نقش جمعیت در برنامهریزیهای منطقهای و آمایش سرزمین پرداخته و به دنبال نشان دادن لزوم استفاده از دادههای جمعیتشناختی-مهاجرت داخل سرزمینی-در برنامهریزیهای توسعهای و سرزمینی میباشد،که توجه فزاینده به این مهم،موجب کاهش بار هزینههای اجتماعی و اقتصادیث و تحمیل آن بر شهروندان و دولت است.
سرعت شهرنشینی و ناهماهنگی توسعه شهر و روستا،نتیجه تمرکز فعالیتهای اقتصادی و جاذبههای خدماتی از قبیل امکانات آموزشی،بهداشتی و فرهنگی در شهرهاست و به جدایی کامل مناطق شهری و روستایی و خالی شدن روستاها از جمعیت و ثروت منجر گردیده،که این شهرگرایی سریع،خود مسایل و مشکلات زیادی را به صورت بیکاری، مشکل مسکن و حاشیهنشینی در شهرها به وجود آورده است(معصومی اشکوری،521-221).
برآورد مهاجران وارد شده طی 01 سال گذشته بر حسب علت مهاجرت به تفکیک استان طی سرشماری 5831 (به تصویر صفحه مراجعه شود) توزیع جمعیت استانهای کشور بر حسب گروه سنی 46-51 ساله طی سالهای،5631،5731 و 5831 (به تصویر صفحه مراجعه شود) براساس دادههای سرشماری سال 5831 در خصوص علل مهاجرت بین استانی (جدول فوق)،مهاجرت بیشتر در گروه سنی فعالیت(46-51 سال)صورت گرفته است."