Abstract:
برخی از ادیان مانند هندویسم و بودیسم معتقدند که روح انسان پس از مرگش نابود نشده به بدن انسانی دیگر تعلق می گیرد و با بدن جدید، پاداش یا مکافات اعمال پیشین خود را تحمل می کند که در اصطلاع کلامی و ادیان از آن به «تناسخ» یاد می شود. فلاسفه در کتب فلسفی خود، درباره بطلان تناسخ ادله مختلفی ارائه دادند. برخی روایات نیز به صراحت، آن را انکار می کند. با وجود این، ظاهر بعضی آموزه های دینی بر امکان و وقوع تناسخ در دنیا یا قیامت دلالت دارد. در این مقاله، نخست ادله بطلان تناسخ و سپس شبهات دینی ای که بر امکان و وقوع تناسخ دلالت دارد، تحلیل و تبیین می شود.
In Some religions like induism and Buddhism، it can be found the belief that human soul upon death of the body comes back to earth in another body or form to be rewarded
or punished for the actions performed before. It is the fact called reincarnation in theology. Philosophers have argued against reincarnation in different ways and some traditions have opposed it apparently. Nevertheless، the appearance of some religious teachings like metamorphosis، maskh، returning، rajaat، and revival of some deaths and congregation of men in the form of animals can be regarded as arguments for incarnation. In this paper، some arguments and religious objections against reincarnation have been studied.
Machine summary:
"این مشکل،در رجعت لازم نمی‌آید؛چون امکان کسب تکامل برای رجعت‌کنندگان با درجه متوسط،با بازگشت به دنیا و بدن پیشین وجود دارد؛اما درباره انسان‌های کامل نظیر پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان باید گفت:شأن،منزلت و کمال حقیقی آنان،نقش هدایت‌گری،تربیتی و تعلیمی است،که با شهادت(مرگ اختراعی)به این غایت و کمال خود نائل نگشتند و در حقیقت به حرکت قسری مبتلا شدند.
2. اگر گفته شود خداوند در قیامت یک بدن مانند بدن دنیوی را خلق نموده و نفس با تعلق به آن،مسیر خود(نعمت یا عذاب)را طی می‌کند و این همان تناسخ محال- یعنی خروج نفس از بدن مادی و تعلق دوباره به بدن مادی دیگر-است،در تحلیل آن باید گفت قائلان نظریه فوق،خود به عالم برزخ،یعنی تعلق نفس بعد از مرگ به بدن مثالی معتقدند.
شبهه پنجم:حشر انسان‌ها به صورت حیوانات در قیامت برخی روایات از حشر انسان‌های گناهکار در قیامت به صورت حیواناتی چون بوزینه و خوک خبر می‌دهد که ظاهر آنها از منظر اهل تناسخ،بر تعلق نفس انسان-هرچند گناهکار-بر پیکر دیگر و غیر بدن خود دلالت می‌کند و این همان تناسخ است؛مانند حشر اهل تکبر1به شکل مورچه.
3. همان طور که پیش‌تر بیان شد،تناسخی محال است که در آن،نفس مجرد بعد از خروج از بدن مادی،دوباره به بدن مادی دیگری رجوع کند،که در این خروج و تعلق دوباره،فرجه زمانی برای نفس اتفاق می‌افتد(تناسخ تنزلی یا ملکی)؛ولی در قیامت در همان لحظه نابودی بدن(با فرض چشم‌پوشی از دو نکته پیشین) خداوند بی‌درنگ یک بدن دیگر انشا و خلق می‌کند و از این طریق نفس متحمل عذاب می‌شود."
(
, 
, 
)
