شعر - Journal آزما Literature and art

"و زآن پس دیگر هیچکس چکامه‌ای نسرود برای گلویی که صدایی نداشت *رامین فرهادی/شیراز ترس باورپندار 1)ترس ترس من از تاریکی نیست که سیاهی ما من پنهان وجود توست تا در شیرین‌باوری دروغین همچنان نگاهم دارد ... 2)باور تاب تازیانه‌های حماقت بر گرده من از سحر چشمان تو بود جادوی نگاهت را از من مگیر حضور حریم باور تو به هزاران هجوم کور استوارم نگاه می‌دارد ... *سید حسین جعفری شعر (1) هیچ تبسم گرمی دستگیرت نمی‌شود و برف دست از سرت برنمی‌دارد این‌جا دودکش‌ها تنها دم گرمی هستند که کسالت روزمره‌ات را مغشوش می‌کنند (2) تصویری تکراری‌ام هر صبح مثل دامنه‌ای که از کوره‌راهی باریک به‌سمت قله می‌خزد راه می‌افتم و هر عصر مثل قطره‌ای که از تردید آسمان آب می‌خورد نقش زمین می‌شوم (3) این‌همه بی‌تابی را تاب می‌آورم و این‌همه عبور را مرور می‌کنم که تو باشی وگرنه نه این پارک نه این خیابان‌های باری به هر جهت و نه جهانی که یک دنیا دیدنی دارد ارزش قلم زدن ندارند"